Amstelsche linde
(1627)–Jan Harmensz. Krul–
AuteursrechtvrijStemme: Phyllis quam Phylander teghen.DOor 't verloopen van de tyden
Keert de droefheyd weer in vreught:
Rosemond, het droevigh lyden
Dat ick leed om u Ieught;
Door een soete Minne-brandt
Slaen ick willigh van der handt.
| |
[pagina 220]
| |
Phyllis was het eerste vonckje,
't VVelck myn jonghe borst ontstack
VVanneer een lieflijck Ionckje
Uyt hare ooghjes brack,
Opgepronckt van de natuur
Met een tintelend' gegluur.
Met twee purpur-roode Roosjes
Bloeyden 't sneeu-wit kaecke-vel,
Schaemt-root vermenghde bloosjes
Die'k niet vergeten sel,
Stonden als een pronck ten toon
Op u witte wangetjes schoon.
Phyllis, als ick mijn ghedaghjes
Op ons oude Minne voe,
Send ick wel duysend laghjes
U lieve ooghjes toe,
Dat zy sien de vriendelijckheyt
Die daer in mijn hertje leyt.
't Oude sal een nieu verwecken,
Phyllis vleght een Roose-krans:
| |
[pagina 221]
| |
Laet my ten dienst vertrecken:
Te leyden aen den dans
Phyllis aen Amynthas hant,
Die met vreught de Meye plant.
Voor de praght van Hoofse zye
Kies ick nu een Boeren-py,
Voor steedse pronckerye
De keurighe waerdy
Van de Roosjes, van't gebloemt:
Daer een Harderin op roemt.
|
|