Amstelsche linde(1627)–Jan Harmensz. Krul– Auteursrechtvrij Vorige Volgende [pagina 147] [p. 147] Tot de Ionck-vrouwen van Amsteldam. CIeraet van Amsteldam, Goddinnen van het Y, Die menigh Minnaer plaeght met soete Heerschappy: Ick soeck gheen ander spoor voor dit-mael te betreden, Als daer u gunst van my magh werden aengebeden. Ay! lodderlijck geslaght, die met een soete vreught U tover-kunstjes weet te pleghen aen de Jeught. Fonteyntjes van de Min; als ick de lieve straelen Sie uyt den Hemel van u hooghe voorhooft daelen, Met Goddelyck gelonck, soet gluren hier en daer, Myn hert en myn gedaght die dwerlen door malcaer, [pagina 148] [p. 148] Mijn hert (ick weet niet hoe) gevoelt veel vreemde treecken, Die mijn gedaghte u stracx ontroeren en ontsteecken. 't Gedaght is niet gerust, al eer het heeft betraght De oorsprongh myn's gequel, de eyghenschap uw's maght. Ick speur (na lang beraed) in't Dool-hof mijnes sinnen Dat het spruyt uyt een treck van lieffelijcke Minnen: Door 't loncken uw's gesight, en vriendelijcke treckjes, Voel ick mijn menighmael ontsteecken soete beckjes. Santinnen voor 't geslaght, dat liever met een Vrou Als werelds Monarchy ter wereld brallen wou. Goddinnen voor die gheen die daghelijcks gebeden Op-offeren (om 't soet van u bevalligheden) De lodd're Schuym-Goddin, 't Cypresse blinde VVight, Dat menigh hert ontsteeckt door 't gluuren uw's ghesight. Amstelsche Linde groen, Bataefsche schoone Bloemen U maghten doen mij u pen van uwe glory roemen. Ick stel u Nimphjes voor de Minnaers al-te-mael, VViens herten (neffens 't mijn) ick claerelijck verhael, Ia yder hert dat in een Minnaers-kluysje woont, Vervrolijckt, als u schoone Linde sigh vertoont, [pagina 149] [p. 149] In't soetste van u tijdt, dat's in u jonghe Iaren. Roem van den Amstel, die so menigh terght te sparen, Door't aensien uwes Ieught, om uwe teere schoot Te proncken (Linde soet) met suyv're Roosjes root. VVaer isser keurigh hert dat curieus wil Minnen? VVaer isser beter slagh van Nimphjes of Goddinnen? VVaer isser soeter Rey van alderhande soort? Geen plaets, als d'Amstel daer het Lof van toe-behoort. Mint iemand schoon gelaet; wil iemandt schoonheyd vinde; Hy gae van stam tot stam, door d'Amstellandtsche Linde. So iemand minnen wil volmaecktheydt en waerdy, Hy minn' alleenelijck de Nimphjes van het Y. Vorige Volgende