|
| |
| |
| |
Den Seer Eerbare, ende Wijse Hoogh-geleerde Antonio Schellinghwou, Medicinae Doctori Amstels.
AEngesien mijn Heer, dat ick in V.L. Eerbare conversatie niet als alle lust tot wetenschap, begeerte tot geleertheydt, yverigheyt in sodanighe oeffeninghe, principalijck Liefde tot alle deughde bespeurt hebbe: ben ick (door 't wel-behaghen van dien, als oock door contratia) veroor- | |
| |
saeckt gheweest, het oude, als oock het goede ghebruyck, ofte usancy (niet mispryselijck) na te volghen, te weten: soo wanneer iemandt sijn naerstigheydt gepleeght heeft in Eerelijcke tijdt-kortingh, so wel tot gemeene, als sijn eygen particuliere profijt, eenighe Boecken gemaeckt heeft, daer toe uytkeurt een sondere goede Vriendt, onder wiens bescherming hy dat selfde in den Druck laet uyt gaen. Ende also mijn geest tot sulcks aen gedreven is gheweest, heb ick, na mijn vermoghen, so veel te weegh gebrocht, dat ick dese mijn oprechte, doch slechte vermaeninge, alle deught-lievers hebbe voor oogen gestelt, voor mijn genomen door den druck gemeen te laten worden, V.L. tot dien als een uytgesonderde | |
| |
vrundt uyt-keure. Door wiens deughde ick geperst sijnde, tot profijt van alle beminders haerder zielen, de Werelt te leeren haten, 't selfde onder V.L. recommandatie, tot recompenci van alle ghenooten deughden op te offeren, tot bescherming van alle waenwijse Momisten: Ten anderen genoodtsaeckt sijnde mijn hoogelijck te recommanderen aen V.L. discrete kennis, ende sin-rijck oordeel, ootmoedelijck versoeckende V.L. ghevoelen, over dees mijn versoecke, te laten gaen; 't welck is desen : aengesien dat alle dinghen (nae 't getuygenis des Wijse-mans) haren tijdt hebben, ende de dagelijckse exercitie so seer aen de tijd ons niet verbindt; ofte men behoort daeghs een uurtje ofte twee, tot verandering ende vermaeck des gheests over te hebben.
| |
| |
Is derhalven mijn gevoelen dese dat die selfde leedighe, ofte overige uren, niet in leedigheydt (welck een Duyvels oorkussen is) behooren over-gebracht te worden, maer so wel tot profijt der zielen, in recreatie des geests, als de dagelijckse exercitie, dickmaels meer tot overdaedt als lichamelijcke behoeftigheden, gebruyckt werden. Vertrouwende V.L. sin-rijck oordeel, discrete kennis, sulcx niet misprijsen, maer toe-staen sullen, over sulcx dit mijn Boecxken, genaemt Wereld-hatende Noodtsaeckelijck, onder V.L. beschermingh recommanderende, ende dat voor die ghene, die als Babocken, de hoogh-geachte, en by alle verstandighe wijse de gheliefde als Edele tijdt-kortingh der Poësy, onredelijck lasteren | |
| |
ende verachten, eensdeels door gebreck van kennis, ander-deels om 't bestraffen dickmaels haerder gebreecken: Wel te recht (mijn's oordeels) doen soodanighe blijcken te sijn haters haerder wel-vaeren, verachters van Eerelijcke tijd-korting, jae dat meer is, betoonen haer te wesen slaven haerder Zielen, als Lichaemen; reden waer door, sal ick V.L. verhalen: De haters der Poësye sijn menighmael die ghene die van de Wereldsche begeerte tot alle tijdelijcke ende Aerdsche dingen werden gedreven, jae door de gierigheydt so seer aen-gelockt, dat haer leedt is, dagh ende naght haer tijdt niet te moghen gebruycken, haer personagie te speelen, om overvloedige hopen van gelt ende goet onnuttelijck by een te schrapen.
| |
| |
Ten tweeden, om dat eenige door quaede presumsie so seer verblind sijn in haer oordeelen, dat zy door't aenwijsen van eenige fauten haer waenen met laster getoutceert ofte geraeckt te sijn, 't welck noghtans in der daedt haer vertrouwen bedrieght, ende door bedrogh de Poësye, over sulckx hatende, dan also ick dese sleghte doch oprechte vermaninghe (wt Liefde tot mijn even-naesten) voor ooghen stelle, ende niet om iemand sijn ghebreecken tot laster aen te wijsen, wil ick V.L. ootmoedigh gebeden hebbe, dese voor sodanige verdoolde als andere Momisten te beschermen, ende met het waerachtigh Licht uwer discrete kennis, mijn mis-slagen als andere verduystertheden te verlighten. 'tWelck hoopt ende wenscht V.L. altijd getrouwe als verplighte I. KRULLIUS.
|
|
Auteursrechtvrij