Amstelsche linde

[p. 5]

KrullI Librum epigramma.

SI quà scrutamini pietatis mentibus omen

Christiadum O Proceres, figite corda Libro.

Quod Stygij terrentque lacus, quod crimina mundi

Dentibus infrendent: una salutis erit

Ara; negant illamque, hinc surrexêre suberbi;

Quos putri pompa luna superba vehit.

Nec cruor innocuitque illos; qui pectora lustrant

Lampade Phoebeâ; Sanguis amore tumet.

Heu hominum ignarae mentes, quidq́; insidet orbi?

Fuscat Atrox lucem; Corda superba necat.

Hic Pietas, stimulique, hic virtus & anchora pacis:

Impietati haerent at furor, ira, dolus.

Quid ne? retrò cogitas; Heus, hic subit osse medullas

[p. 6]

 

Flamma piae pacis. Vach tenebrosa fuga.

 

Lethaeis veteres extraxit avosque cavernis,

 

Et docet excusso tollere colla jugo.

 

Pandes hic tutò velas; Confringe Catinâ

 

Undas saltanteis; aequora fraena Probe:

 

Pandito pelliculas, nec Syrtes, vasta Charybdis

 

Excruerent oculos: hic pietatis eris.

 

Nostro submergas KRUL non submergito freto;

 

Nam mundo est aequor, mundus & aequor habet.

 

Spemq́; dedit dubiae menti, pacemq́; per aram

 

KRVLLIVS exquirit, spernere crimen amat.

 

KRVLLIVS, exclamo, non parvâ laude perennat.

 

KRVLLIVS hic vivat, quo, nece, vivet honos.

Donat, qui fouet.