Huiselijke poëzie

H.A. Spandaw
De waarde van vrouw en kind

Schoon ik de gunst der groten mis,

de weiflende fortuin mij ongenegen is,
ik heb nog vrouw en kind, Goddank! en brood voor beiden:

een vrouw die mij zo teer bemint,

in reine huwelijkstrouw haar hoogste wellust vindt
en om geen lief of leed van mijne zij zou scheiden;

een kind dat, vrolijk en gezond

met rozen op de wang en lachjes om de mond,
nog van geen rampspoed weet in zijn onschuldig leven:

wat klaag ik dan om leed of druk?

Mijn lot is zaligheid - ik smaak het hoogst geluk:...
'k Wil voor geen koningskroon mijn wijf en jongen geven!