Lezen doet je goed. Leerjaar 8b

[p. 125]

19 De man in het bos

S= Sjano, K= Kimo, B= Bosman P= Vader van Kimo, M= Moeder van Kimo, V= Verteller, die de schuingedrukte tekst leest.

V: Sjano en zijn beste vriend Kimo zijn op vakantie in Bersaba. Ze genieten van de kreek die langs de plek stroomt waar ze blijven. Ze kunnen zwemmen, duiken van de houten pier, varen met een kano en nog veel meer. Al vroeg in de ochtend rennen ze naar de pier.

M: Guys, doe voorzichtig hôr. De poli verderop is druk genoeg zonder jullie.

K: Jaaa, maaa.

V: Sjano aapt Kimo na.

S: Jaaa, maaa.

V: Kimo en Sjano schieten in de lach. Ze zijn bij het water aangekomen. Kimo

[p. 126]

duikt direct het donkere water in.

S: Boy, yu no e wakti mi srefi-srefi, yongu.

K: Wat? Moet ik je handje vasthouden en je het trapje af helpen gaan?

V: Sjano schiet in de lach en springt in het water. Tjoebeloem. In de verte roept de moeder van Kimo.

M: Jongens niet te ver gaan. We ontbijten over een uur. Als ik roep, moeten jullie meteen komen hoor.

V: De jongens zwaaien naar haar en zwemmen weg. Een eindje verder houden ze watertrappelend stil onder een overhangende boom.

S: Kimoooo, booooy, ay, we hebben lang gewacht hierop. Nu kunnen we eindelijk chillen.

K: Ey, no taki! A watra switi gevaarlijk.

V: Plotseling horen de jongens geritsel in het bos naast de kreek. Kritssjj.

S: Wat is dat? Hoorde je dat?

K: Ja, ik hoorde het ook. Durf je te gaan kijken?

V: Kimo houdt wel van avontuur. Sjano ook, maar hij leest er liever over in een boek. Hij zou liever terug zwemmen naar de pier, maar dan zal Kimo hem de rest van zijn leven plagen dat hij een bobojantje is?

S: Wel... je moeder zei...

K: Wat! Ga je echt naar mijn moeder luisteren? Ben je vijf jaar oud?

S: No man. Maar gaat ze niet boos worden op ons?

K: Ach, we zijn terug voor ze iets doorheeft.

V: Kritssjj, klinkt het voor een tweede keer. Kimo zwemt naar de bosjes waar het geluid vandaan komt en klimt aan de kant.

K: Daar is het weer. Kom snel!

S: Kimo... wacht nò! Ik kom eraan.

V: De jongens kruipen tussen de struiken aan de waterkant, en turen het bos in.

S: Het geluid kwam van daar!

K: Ay, er is iemand daar. Kijk goed! Zie je hem? Heel in de verte.

V: Sjano houdt zijn hand boven zijn ogen en tuurt tussen de bomen door in de verte. De jongens praten fluisterend met elkaar.

S: Ik zie iemand ja. Er is een man daar. Hij heeft een schop in zijn hand. Wat doet hij?

K: Hij graaft daar. Dat maakt dat kritssjj-geluid.

S: Hij heeft iets daar begraven. Kijk, hij maakt een gat dicht met zand. Hij stampt

[p. 127]

het zand aan met zijn laarzen. Kijk dan. Wat denk je dat het is? Een lijk?

K: Ieuww, zo eng! Misschien is het een schat. Misschien heeft hij geld gestolen ergens.

S: Ssstt. Die man kijkt onze kant op.

V: De man lijkt iets te horen. Hij houdt zijn schop vast en kijkt schichtig om zich heen. De jongens houden zich doodstil.

B: Wie is daar? Suma drape?!

V: De jongens houden hun adem in van schrik. Zal hij ze gezien hebben? Kimo wenkt Sjano om stil te blijven. De man kijkt in de richting van de jongens. Sjano valt bijna flauw van de spanning. Even lijkt het alsof de man hun kant op zal komen. Dan schudt hij zijn hoofd, veegt het zweet van zijn voorhoofd en gaat verder met het aanstampen van de grond. Kimo durft weer te fluisteren.

K: Zag je zijn gezicht? Hij heeft een blauw oog en een dikke snor.

S: Ja, boy we moeten weg hier. Dit is geen man om mee te spotten.

K: Nee nog niet! We wachten tot hij weggaat, dan gaan we de plek beter bekijken. We moeten weten wat hij daar verborgen heeft.

S: Ben je gek? Misschien is die man wel een moordenaar. Hij is vast gewapend. Straks schiet hij ons dood.

K: Ssst!

V: De man verzamelt droge bladeren en legt die over de verse omgewoelde aarde. Hij kijkt tevreden naar zijn werk.

B: Kibri tan kibri. Suma sabi sabi, suma no sabi no sabi. Niemand, behalve ik zal deze plek terug kunnen vinden. Laat me toch een merkteken maken in die boom daar. Je weet maar nooit, het bos groeit zo snel.

V: Met een houwer maakt hij kruiselings twee diepe inkepingen in de dichtstbijzijnde boom. Dan pakt hij zijn spullen bij elkaar om te gaan.

S: Dokken Kimo!

V: Snel gaan de jongens plat op de grond liggen. De man loopt gelukkig niet hun kant op, maar gaat dieper het bos in. Pas als hij helemaal uit het zicht is verdwenen, durven de jongens weer te spreken.

S: Boy, dit is echt griezelig. Kom, laten we weggaan van hier. Ik hoef niet te weten wat daar ligt.

K: Die man moet echt een crimineel zijn. Kan niet anders. We kunnen dat ding dat hij begraven heeft niet zomaar laten. Kom, laten we gaan kijken!

S: Je bent gek nò. Je hoofd werkt niet goed, ik ga terug. Als je wilt gaan kijken, ga

[p. 128]

je maar alleen.

K: Ik weet zeker dat het een schat is. Doe niet zo bobo. Het is maar een klein stukje daarnaartoe.

S: Luister, laten we teruggaan en je ouders zeggen wat we gezien hebben. Dan kunnen we samen met ze terugkomen. Hoor je me Kimo, ik begin te gaan hoor. Misschien heeft die man een wisi daar gezet. Doe toch niet zo stom, Kimo.

K: Jij bent zelf stom, bangerik. Ga maar, ik ga kijken, die man is allang weg en er kan mij niets gebeuren. Ik ben niet bang voor geen enkele wisi.

V: Sjano kan zich niet voorstellen dat zijn vriend zo dom handelt. Hij zwemt weg, terug naar de pier. Nog even keert hij zich om, hopend dat Kimo toch achter hem aan komt. Maar wacht! Wat is dat! De man uit het bos staat aan de waterkant, een stuk verderop waar ze net uit het water waren geklommen. Sjano houdt zich schuil. De man mag hem niet zien. Hij ziet zelf nog net hoe de man zich omkeert en kijkt in de richting van de plek waar hij bezig was. Nee... straks gaat hij Kimo zien...! Als de man met grote stappen weer het bos ingaat, zwemt Sjano zo snel als hij kan terug naar de pier.

S: Tante, oom, oom Jim, tante Rani. Help! Help! Kimo is in gevaar!

M: Wat is er? Mi Gado, Sjano, waar is Kimo? Wat is er gebeurd? Jiiiiimmmm, Jiiiiiimmm... waar ben je? Kom snel naar het water.

P: Wat is er, Rani? Waarom schreeuw je zo? San na a babari san yu e meki, frow? Is er iets met die jongens?

M: Kimo is weg! Sjano waar is Kimo?

P: Rustig, rustig iedereen. Rustig Sjano... vertel, is Kimo in de kreek? Is hij in het water?

S: Nee, hij is in het bos en die man heeft hem.

P: O, gelukkig is hij niet verdronken. Maar over welke man heb je het?

V: Sjano doet huilend en snikkend het verhaal.

S: Ik zei tegen hem dat hij niet moest gaan, maar hij denkt dat er een schat ligt. Hij wilde per se gaan kijken. Hij dacht dat die man weg was gegaan en dat het veilig was. Maar die man was niet weggegaan. Hij was vlak daar. Ik denk dat hij Kimo loerde.

P: Rani, bel de politie snel! Nu!

M: Mijn telefoon is binnen. Ik ga gelijk bellen, maar wat ga jij doen, Jim? Ga niet zomaar dat bos in. Je weet niet hoe gevaarlijk die man is. Wacht op de politie, alsjeblieft.

[p. 129]

P: Nee, ik moet nu gaan. Ik ga Kimo zoeken. Als die man denkt dat Kimo weet wat hij daar heeft begraven, kan hij die jongen van alles en nog wat aandoen.

M: Nee.., nee toch...

P: Rani, ga de politie bellen! Doe snel en jij Sjano, kom met me mee om me te wijzen waar jullie het bos zijn ingegaan.

V: Ze snellen de pier af en duiken in het water. Sjano's hart heeft nooit zo snel geklopt. Zijn armen maaien door het water. De vader van Kimo wenkt hem om stil te zijn als ze de kant opklimmen. Sjano wijst oom Jim tussen de bomen door de plek waar de man had staan graven.

S: Daar is het. Kijk, daar bij die boom met die inkepingen in de stam.

P: Verberg je daar achter die struiken. En wat er ook gebeurt, blijf stil. Hé, daar ligt de duikbril van Kimo. Hij moet hier ergens zijn.

K: Hèèèlp! Help me!

V: Tussen het groen zien ze hoe een man Kimo probeert mee te sleuren. De man heeft zijn hand over zijn mond.

B: Au! Yu takru boy yu, rotjong. Beti mi lek wan dagu. Als je wilt doen als een hond geef ik je zo meteen een flink pak rammel.

S: Haha, Kimo kisi a man moi.

K: Pa, kom me helpen!

B: Je hoeft niet zo te schreeuwen. Yu ppa no man yepi yu. Niemand weet dat je hier bent.

P: Dat dacht je maar. Hier teki dya, wan slag en hier nog één. Ik zal je even laten zien wie een pak rammel krijgt.

B: Ey wakti...

V: De vader van Kimo worstelt met de man. Papa Jim doet aan kickboksen en voordat de man beseft wat er gebeurt, krijgt hij een ferme slag tegen zijn kaak en valt op de grond.

K: Papa!

P: Ay, mi boy. Hou me stevig vast, maar luister ook goed naar me. Doe dit nooit meer. Nooit meer. Hoor je me?

V: Kimo knikt met tranen in zijn ogen en keert zich nu om naar Sjano, die zijn plek achter de struiken heeft verlaten en Kimo omhelst.

S: Kimooo!

P: Hé, ik hoor een motorboot. Misschien is de politie er al. Gaan jullie kijken terwijl ik deze meneer in de gaten houdt.

[p. 130]

V: De agenten slaan de man uit het bos in de boeien. Hij is een oud-bekende van de politie. Papa, Kimo en Sjano krijgen een lift naar de pier. Daar staat mama te wachten. Ze pakt Kimo stevig vast in een brasa en wil hem bijna niet meer loslaten. Haar kleren worden kletsnat, maar dat kan haar niets schelen.

S: Oom Jim had die man in één slag knock-out, hoor.

K: Papa heeft me gered. Die man was echt van plan me iets aan te doen.

M: Jim, ik ben supertrots op je.

V: Die avond, als de jongens in bed liggen, denken ze terug aan hun avonturen van die dag. De man bleek een tas vol geld te hebben verstopt in het gat in het bos. Het geld was van een grote roofoverval, die eerder die week was gepleegd. Kimo werd door de politieagenten op het hart gedrukt nooit meer zo'n gevaarlijke actie uit te voeren. Maar de jongens waren de helden van de dag. Zonder hen hadden ze de man nooit kunnen pakken.

S: Zo, wat gaan we morgen doen?

K: Op zoek naar nog een avontuur?

S: Ay mi boy, jij leert het ook nooit hè.