Lezen doet je goed. Leerjaar 6a

[p. 84]

Les 21 De macht van Divali

De grote god Vishnu had zijn taak volbracht. Hij had de mensen van de wrede koning Bali verlost. Het werd weer tijd voor hem om de aarde en de hemel te verlaten en terug te gaan naar zijn vrouw Laksmi.

Net toen hij de stap wilde maken naar het godenrijk, hoorde hij een stem die hem riep: ‘Wacht, broeder Vishnu!’

Het was zijn broer, de grote god Shiva. Die wilde nog iets met hem bespreken. ‘Koning Bali heeft mij altijd met hart en ziel vereerd’, zei Shiva. ‘Ik vind het erg dat je hem voor altijd naar de onderwereld hebt verbannen. Kun je zijn straf niet wat verzachten?’

Ergens heeft mijn broer gelijk, dacht Vishnu. Koning Bali had Shiva inderdaad altijd vereerd. Het zou onrechtvaardig tegenover zijn broer zijn om koning Bali zo zwaar te straffen. Wat kon hij doen om Shiva tegemoet te komen?

Hij dacht na en kwam met een idee.

‘Wat vind je ervan, broeder Shiva, als koning Bali drie dagen per jaar op aarde mag regeren? Laten we zeggen vanaf de veertiende avond van de maand Ashvin. Is dat niet redelijk, broeder Shiva?’

‘Hmm, ja, dit lijkt me wel redelijk’, bromde Shiva en hij verdween.

Vishnu haalde opgelucht adem. Hij was blij dat zijn broer niet boos op hem was. Ruzie met zijn broer was het laatste dat hij wilde. Nu was iedereen tevreden en kon hij met een gerust hart vertrekken naar het godenrijk.

‘Wacht, ga nog niet weg, Vishnu!’

Het was de stem van zijn vrouw, de godin Laksmi. Zij had natuurlijk weer alles gevolgd. Wat zou zij nu weer willen, vroeg Vishnu zich af.

‘Waarom laat je die wrede koning Bali drie dagen op aarde regeren? Heb je wel goed nagedacht. Je weet toch dat koning Bali zijn schade zal willen inhalen? Ik ben bang dat hij in die drie dagen heel wat mensen

[p. 85]

zal laten onthoofden.’

‘Je hebt gelijk...’, zei Vishnu, ‘maar heb je een beter idee?’

‘Wel, ik ben immers de godin van het licht, van schoonheid en van geluk. Laat koning Bali alleen daar op aarde regeren waar er géén licht is! Daar waar er geen dipávali - een rij van lampjes - brandt. Daar waar huizen en erven slordig en vuil zijn. Laat koning Bali dáár regeren!’

‘Dat lijkt me een goed idee’, zei Vishnu.

[p. 86]

‘Ik ben het met je eens. Koning Bali mag drie dagen per jaar op aarde regeren. Maar alleen daar waar er geen dipávali brandt. Daar waar de huizen en erven vies en vuil zijn. Het zij zo!

De godin Laksmi klapte zachtjes in haar handen. Nu was ook zij tevreden.

Intussen verveelde koning Bali zich verschrikkelijk in de koude, donkere onderwereld. Wat had het voor zin dat hij koning van de onderwereld was? Hij kon geen oorlogen voeren. De hele onderwereld was van hem. Hij kon niemand laten onthoofden. Iedereen was reeds dood. Bah!

Maar gelukkig had de grote god Shiva hem niet helemaal in de steek gelaten. Shiva had hem verteld dat hij drie dagen per jaar op aarde mocht regeren. Vol verlangen telde koning Bali de dagen tot het zover zou zijn. Elke avond droomde hij van zijn terugkeer op aarde. Oh, wat zou hij genieten! Drie avonden en drie dagen lang zou hij zoveel mogelijk mensen laten onthoofden!

Toen de mensen op aarde hoorden dat koning Bali drie dagen mocht regeren, werden ze doodsbang.

‘Dat kan nooit goed gaan’, zeiden de mensen. ‘Koning Bali zal zeker wraak nemen. Hij kan niets kwaads doen in de onderwereld waar hij nu koning van is. Hij zal in die drie dagen dat hij op aarde is, alle schade willen inhalen. Hij zal zoveel kwaad doen als vroeger in een heel jaar! Wat moeten we doen? Hoe kunnen we koning Bali tegenhouden?’

De mensen gingen van huis tot huis om over deze drie dagen te praten. Ze vergaderden elke avond om een oplossing te vinden. Niemand wist een oplossing. De mensen begonnen de moed al te verliezen.

Toen zei iemand: ‘Hebben jullie niet naar de godin Laksmi geluisterd? Koning Bali mag alleen dáár regeren waar er geen dipávali brandt. Hij mag alleen komen waar het vies en vuil is!’

‘Dat heeft ze gezegd. En dan?’, zei een ander.

‘Dus moeten we overal lampjes laten branden.’ ‘Overal?’

‘Ja. We moeten zoveel mogelijk diya's in en rond het huis laten branden. En alle huizen en erven moeten schoon en netjes zijn. Dan kan koning Bali niet op aarde regeren!’

[p. 87]

Eindelijk brak de avond aan dat koning Bali terug naar de mensenwereld mocht gaan. Het was de veertiende avond van de maand Ashvin. Het leek wel alsof alle mensen feest vierden! Overal brandden diya's. Je zag lichtjes in en rond de huizen, op de schuttingen, in de bomen. Zelfs op de daken van de huizen waren er diya's! Het was één groot lichtfeest!

Koning Bali knarsetandde van woedde. Hij raasde en tierde. Zo lang had hij naar deze avond uitgekeken en nu kon hij niets doen. Overal waar hij keek, brandden er lampjes en alle huizen en erven waren schoon. Nergens was er een plekje voor koning Bali. Teleurgesteld keerde hij terug naar de onderwereld.

Vanaf toen vieren de mensen Divali. Wanneer de veertiende avond van Ashvin aanbreekt, zijn alle huizen en erven grondig schoongemaakt.

Nergens is er vuil of afval te zien. En overal branden er diya's om de wrede koning Bali op afstand te houden. Op deze avonden wordt er lekker gegeten. In alle huizen bidden de mensen om de grote god Vishnu en vooral de godin Laksmi te bedanken.