Lezen doet je goed. Leerjaar 5c

[p. 18]

Les 4 De prins, de kok en de taart

P = Prins Thomas K = Kokkie, de kok T = taart

Prins Thomas is negen jaar. Hij woont in een groot kasteel met zijn ouders, de koning en de koningin. Hij geniet elke dag van het heerlijke eten dat de kok van de koninklijke familie klaarmaakt. Vandaag neemt hij een kijkje in de koninklijke keuken.

P: Kokkie, moet je nog veel doen? Mijn buik voelt zo leeg aan.

K: Prinsje toch, je bent nog geen half uur geleden van de ontbijttafel opgestaan.

Zit je niet vol van de lekkere roombroodjes met chocola die ik voor je had gebakken?

P: Nee Kokkie, ik heb nog honger.

K: Maar prinsje, die liter warme cacao die je hebt gedronken...

P: Die was heerlijk, ja. Heb je er meer van?

K: (Hij lacht.) Nee, prinsje! Ik wilde je vragen of je daar je buikje niet mee gevuld hebt.

P: Niet genoeg, ik lust nog iets. Wat ga je nu klaarmaken?

K: Lieve prins, je weet toch dat de koning en de koningin vanavond gasten ontvangen voor het diner? Ik moet de taart die ik gisteren gebakken heb nog versieren voor vanavond.

P: Is hij even groot als die van het vorige diner, Kokkie? Mag ik hem zien, please?

K: Nee, prins Thomas, want als je hem ziet ga je hem willen eten en dat kan nu niet.

P: Wie, ikke? Nooooooooit!

K: Ik heb ‘nee’ gezegd, prins Thomas. Er is echt maar één taart.

P: Kom nou, Kokkie, ik wil hem alleen maar zien.

K: (Hij zucht.) Omdat jij het bent, prins Thomas.

(Hij loopt naar de grote koelkast en pakt daar een enorme taart uit. Voorzichtig brengt hij de taart naar een grote keukentafel.)

P: (Met open mond.) Ooooh... deze is nog veel groter dan de vorige.

K: (Trots.) Ja, hier kunnen alle gasten een groot stuk van krijgen. Ik heb er uren aan gewerkt, maar hij is nog niet af, hoor.

[p. 19]

[p. 20]

P: Ja Kokkie, je moet hem nog mooi maken. Ik ben echt benieuwd hoe je dat gaat doen.

K: Zo, hier heb ik de roomspuit, waarmee ik hem ga versieren. Ik spuit eerst een laagje slagroom met ananassmaak.

P: Kokkie, dat klinkt heerlijk. Goed idee van je!

K: Elke laag van de taart krijgt een andere smaak. De volgende laag krijgt sinaasappelroom. Daarvoor moet ik een andere spuitfles gebruiken.

P: Mag ik ook even spuiten, Kokkie?

K: Oei, spuiten is een hele kunst, hoor. Oefen maar eerst even op dit sneetje brood hier. Niet te hard en niet te zacht drukken en goed richten.

De laag moet overal even dik zijn.

P: (Hij spuit op het brood. De helft gaat ernaast.) Het is moeilijker dan ik dacht.

Doe jij de taart maar zelf.

K: Ja, room spuiten is echt vakwerk en als de taart mislukt, krijg ik op mijn donder van de koningin.

P: Wat voor smaakje krijgt de bovenste laag?

K: De bovenste laag krijgt een speciale kersenroom. Dat wil de koningin graag.

Die room staat nog in de koelkast in de bijkeuken. Ik ga hem even halen.

Kokkie legt de spuitfles neer en loopt naar de bijkeuken. Prins Thomas blijft alleen met de taart.

P: Mmm, ik ruik de ananas en mmm... ik ruik de sinaasappelroom. Ik kan hem bijna proeven op mijn tong. Ik kan echt niet wachten tot vanavond. Het zal toch niet erg zijn als ik nu vast mijn stuk neem?

T: Nee, dat mag je niet doen!

P: Hé, wie zei dat? (Hij kijkt om zich heen.) Ik zie niemand. Maar het maakt niets uit, want ik ben de prins hier. Ik heb het voor het zeggen, niet Kokkie en ik ga nu een stuk nemen. (Hij pakt een groot mes.) Zo, waar zal ik snijden...

[p. 21]

T: Nooooo! Blijf van me af! Heeelp, ik word aangevallen!

Prins Thomas laat van schrik het mes vallen en doet een paar stappen naar achteren.

P: Was dat de taart die sprak? (Hij doet voorzichtig een stapje naar voren.)

Nee, dat kan niet, want jij bent een taart en je

kan niet praten. (Hij pakt het mes weer op.) Ik ga je snijden.

T: Als je durft van mij te eten, dan vreet ik jou op. Helemaal!

Ik laat geen stukje van je over.

P: (Hij zet hij het mes snel weer weg.) Rustig maar. Ik doe al niets meer.

K: Daar ben ik weer met de heerlijkste kersenroom. Zo, nog even de laatste laag en mooi garneren met verse stukjes fruit.

Vind je de taart niet prachtig geworden, prins Thomas?

P: (Hij kijkt nog angstig naar de taart.) Ja Kokkie, echt een kunstwerk, een heel aparte taart, maar nu moet ik echt weg. Ik ga even bij de tuinman kijken nu.

K: Vanavond krijg je van elke laag een stuk.

P: (Zachtjes tegen zichzelf.) Ik eet geen hap van deze taart.