Lezen doet je goed. Leerjaar 5b

[p. 88]

Les 30 Een ster aan de hemel

K = Kidin P = papa B = oom Bumun M = maan S = ster

Kidin is een inheemse jongen uit Matta. Zijn vader is erg ziek.

P: (Hij spreekt zacht en moeizaam.) Kidin, mijn zoon. Ik heb je laten roepen. Kom naast mijn bed zitten, want ik moet tot je praten als een grote man.

K: (Huilend.) Papa, ik houd zoveel van je. Mama houdt ook zoveel van je.

Wij houden allemaal zoveel van je. Je mag ons niet verlaten.

P: Mijn zoon. Het lot wil anders. Ik heb niet lang meer op deze wereld.

K: Nee papa, nee! Dat mag je niet zeggen. Je moet beter worden en weer mijn sterke papa zijn.

P: Kidin, nu is het jouw beurt om sterk te zijn. Als ik er niet meer ben, moet je goed voor mama zorgen. Help haar waar je kan en doe goed je best op school. Wees lief voor je broertje en zusje. (Hij begint te hoesten en sluit zijn ogen.)

B: (Hij komt kijken.) Je vader moet gaan rusten. Hij heeft al te veel gesproken.

Kom, laten we een beetje buiten gaan zitten. (Oom Bumun en Kidin zitten buiten op een bank. Het is een heldere nacht. De maan schijnt en duizenden sterren verlichten de hemel.)

K: Oom Bumun, waarom is papa zo ziek geworden? Waarom gebeurt dit met ons?

B: Ik weet het niet, Kidin. Soms gebeuren deze dingen. (Hij zucht.)

K: Denk je dat papa echt doodgaat, oom Bumun?

(Oom Bumun zegt niets en slaat zijn arm om Kidins schouders.)

K: Wat gebeurt er met papa als hij dood is?

B: Dan moeten we hem begraven, maar maak je daarover geen zorgen, jongen.

Dat zal ik wel regelen met de rest van de familie.

K: Dat bedoel ik niet, oom. Als papa dood is, is hij dan echt weg? Ik bedoel, bestaat hij dan niet meer?

[p. 89]

B: (Hij staart naar de hemel.) Kidin, laat me je iets vertellen wat ik van mijn voorouders heb meegekregen. (Hij wijst naar de hemel.) Zie je de maan en de sterren daar?

B: (Hij staart naar de hemel.) Kidin, laat me je iets vertellen wat ik van mijn voorouders heb meegekregen. (Hij wijst naar de hemel.) Zie je de maan en de sterren daar?

K: Ja, ze zijn prachtig.

B: Luister heel goed. Dan zal je horen wat ze je te vertellen hebben.

(Het is een tijdje stil als Kidin zich verwachtingsvol concentreert op de hemellichamen.)

M: Heb je verdriet, kleine jongen?

K: Ja, mijn papa ligt op sterven. Wat moeten we zonder hem beginnen?

M: Zie je mij aan de hemel hangen, kleine jongen?

K: Ja, elke nacht. Of nee, toch niet elke nacht. Soms bent u weg.

M: Ja, soms zie jij me niet. Maar ik ben er wel, want je weet dat ik steeds weer terugkom.

Zo is het ook met je vader. Hij is weg, maar hij is er nog.

K: Waar is hij dan? Kan ik nog met hem praten?

S: Zie je ons schitteren aan de hemel? We zijn met zovelen dat het je niet zal lukken ons te tellen. Als je vader sterft, wordt hij één van ons.

K: Wordt mijn vader een ster?

S: Ja, zeker. Soms zie je ons niet, maar net als de maan zijn wij er ook altijd. En weet je wat?

Wij hangen zo hoog dat we alles op aarde kunnen zien. We kunnen ook jou zien.

K: En je kan met me praten, want ik hoor je nu, toch?

S: Je hoort me met je hart.

(Kidin legt zijn hand op zijn hart en houdt zijn hoofd luisterend schuin.)

K: Het is fijn om met je te praten.

S: Zodra je je alleen voelt, moet je aan ons denken. Je vader zal er altijd zijn om op je te letten.

B: (Hij staat op van de bank.) Kom, we moeten naar binnen gaan, want ik voel dat er iets is gebeurd.

[p. 90]

(Binnen horen ze dat papa Sipon voor eeuwig de ogen heeft gesloten. Stilletjes sluipt Kidin weer naar buiten. Hij kijkt naar de sterren.)

K: (Hij fluistert.) Dag papa Sipon. Ik weet dat je een ster bent geworden en dat je er altijd voor mij zal zijn.