Lezen doet je goed. Leerjaar 5a

[p. 69]

Les 23 Oma's huisje (2)

C = oom Clifford E = tante Es J = Jason K = Kayley M = Marino (zoon van tante Es)

De familie Dulder heeft besloten een museum te maken van het huisje van oma. Marino is alvast begonnen met opruimen. Oom Clifford, tante Es, Jason en Kayley komen een kijkje nemen.

C: Was leuk met de hele familie op jouw jaardag, Es. En... iedereen was blij met dat fantastische idee van Jason en Kayley. Alleen zal het veel geld kosten. We zullen het beetje bij beetje moeten doen.

E: Ik heb alvast het oude strijkijzer meegenomen.

C: O, onze oude, zware zwarte strijkbout. Als kind moest ik het met twee handen vasthouden. Ik vond het echt zwaar.

E: Weet je nog, wanneer ik streek? Ik maakte mijn kleren altijd zwart.

(Ze schaterlachen beiden.) Ik heb ook koperen teilen en lampen. Ay baya... het huis ziet er gelukkig nog goed uit. Is Marino binnen?

(De deur staat open. Jason en Kailey rennen vooruit.)

J: Marino is hier, in de keuken!

K: Bij het bordenrek!

M: Dag ma, dag oom. Ik heb die borden weggehaald om hier schoon te maken.

E: Ojé, waar heb je ze gezet? Er mag geen splintertje van ze af. Het is echt fosten aardewerk. Dit soort borden vind je nergens meer.

K: Kijk ze op de tafel, ma.

J: Tussen elk bord heeft hij een doek gezet, tante.

E: O, gelukkig! Die borden worden het pronkstuk van ons museum.

M: (Hij veegt het hout met een natte lap.) Wat is dat nou? Deze plank zit los.

C: Is het hout verrot?

M: (Hij haalt de plank weg.) Nee, maar het lijkt wel of er een ruimte daar is.

(Ze komen allemaal dichterbij.)

[p. 70]

J: Een geheime bergplaats!

K: Wat spannend!

M: Oom, kijk! Er liggen twee zakken op de bodem.

(Hij pakt de zakken en geeft die aan Clifford.)

[p. 71]

C: Ik ben razend benieuwd.

(Ze gaan allemaal aan tafel zitten. Jason voelt aan de grootste zak.)

J: Er zitten harde dingen in.

(Oom Clifford, tante Es en Marino beginnen de touwtjes waarmee de zakken zijn dichtgebonden, los te knopen.)

E: Wauw... dit zijn de sieraden van oma en opa. Die waren we ineens kwijt. Iemand heeft ze hier verstopt. Maar wie kan dat zijn?

M: En dit zijn gouden munten.

K: Oom, waarom zegt u niets? U bent ineens zo stil.

C: Ik kan het gewoon niet geloven. Wij hebben nu genoeg geld voor het museum.

Wij kunnen het hele huis laten renoveren.

E: We hebben genoeg spullen om tentoon te stellen.

Over drie maanden kan het museum al open.

C: Marino, is er iets te drinken? Ik moet even bijkomen van deze ontdekking.

M: Ik heb flesjes sap in de koelbox. Jason en Kayley, kunnen jullie ze even pakken?

(Oom Clifford houdt zijn flesje omhoog.)

C: Proost op het ‘George Museum’. Zo heette jullie opa, toch? En hij heeft het huis gebouwd, toch?

E: Maar oma Jacquelina heeft het huis netjes en schoon gehouden.

Dankzij haar staat het er nog goed bij.

J: Dan noemen we het ‘George en Jacquelina Dulder Museum’.

M: Het klinkt zo lang. Noem het gewoon ‘Dulder Museum’.

E: En zoals iedereen altijd welkom was in het huisje van oma, zo zullen wij ook ieder welkom heten in het ‘Dulder Museum’.

K: Moeten we de rest van het huis niet controleren? Misschien zijn er nog meer verborgen schatten.

(Iedereen schaterlacht.)