Les 19 Kokosolie nostalgie
De familie Dias heeft lekker gegeten in Nickerie. Nu rijden ze verder naar Paramaribo.
De rustige muziek in de auto maakt dat de kinderen en mama indommelen.
Papa rijdt door, genietend van zijn muziek.
Het regent, maar na een tijdje houdt het op. Mama is weer wakker. Ze houdt haar portemonnee klaar. Papa stopt bij een kraampje in Coronie. Op de toonbank staat fruit uitgestald. Allerlei soorten manja's: roodborstje, golek, cayenne en teté manja.
Pommerakken, awara's, knippa's en bacoven liggen er ook.
Twee slaperige hoofden komen omhoog op de achterbank. Shane en Maya zijn gelijk wakker als ze al het lekkers zien. Er staan ook flessen gevuld met gestoofde birambi en vruchten op azijn.
‘Mag ik een zakje olijven op azijn?’, vraagt Shane.
‘Even geduld, zegt mama, ‘Eerst mijn kokosolie en honing kopen.’
Ze groet de verkoopster: een oudere dame. ‘Goedemiddag, mevrouw.’
‘Goedemiddag, mevrouw’, antwoordt de dame. ‘Waarmee kan ik u helpen?’
‘Knippa's!’, klinkt Maya's stem vanaf de achterbank. ‘Sjuush’, sist Shane tegen Maya.
‘Heb je niet gehoord wat mama heeft gezegd?’
Maya bijt op haar onderlip, maar hoopt dat mama de knippa's niet vergeet. Wat lust ze die graag! De mevrouw wijst mama de flessen kokosolie en honing op een rek achter haar.
‘Zien jullie al die kokospalmen?’, vraagt papa. De kinderen kijken naar buiten.
Inderdaad zijn er veel kokospalmen op de erven. ‘Coronie noemen ze ook wel het kokosdistrict’, vertelt papa.
‘Waarom koopt mama de olie niet in de supermarkt?’ vraagt Shane.
Papa lacht en legt uit dat mama dat ook wel doet. ‘Maar aan de kokosolie van Coronie heeft ze speciale herinneringen. Mooie herinneringen aan vroeger noemt men nostalgie.’
Hij vertelt dat hij en mama lang geleden vaak naar Coronie gingen.
Dan stuurde de moeder van mama krentenbollen, broodbeschuit en geld mee.
Dat was voor een oude oom die daar woonde, oom Doffie. Hij was een eenvoudige man en altijd blij als hij bezoek kreeg. Hij gaf papa en mama altijd verse kokosolie mee.
Auteursrechtelijk beschermd
