Les 17 Wat een koeiengedoe!
De poort gaat open. Papa rijdt de auto van het veer af. Hij steekt zijn hand op als groet.
Mama knikt vriendelijk naar de poortwachter. Shane en Maya zwaaien ook naar hem.
De poortwachter zwaait terug met een brede lach op zijn gezicht. De kinderen zijn blij, want het is vakantie. Ze gaan logeren bij familie in Paramaribo.
De familie Dias is van Suriname, maar ze wonen al een paar jaren in Guyana. Dat is een land naast Suriname. Tussen Suriname en Guyana ligt een grote rivier.
Dat is de Corantijnrivier. Wanneer je met de auto naar Suriname komt, moet je op een veerboot de rivier oversteken.
Shane is negen en Maya is vier jaar oud. Toen ze pas in Guyana woonden, misten ze hun familie in Suriname. Maar ze maakten snel nieuwe vrienden. Op school leerden Shane en Maya vlot Engels praten. Thuis spreken ze zowel Engels als Nederlands. Af en toe leren ze ook een paar woordjes Sranan. Zoals fawaka. Op de zaterdag gaan ze naar Spaanse les.
Ze leren dan Spaanse liedjes en spelletjes. Shane en Maya zijn meertalig.
Dat betekent dat ze meerdere talen spreken. Dat is heel handig.
Het is mooi weer en er is veel te zien op de weg. Shane en Maya kijken hun ogen uit.
Ze zijn uitgelaten als ze onderweg een kudde koeien tegenkomen. Papa rijdt voorzichtig tussen de koeien door. Hij moet soms even stoppen. Een paar koeien staan midden op de weg. Die willen niet opzij gaan. Sommigen liggen langs de weg te herkauwen.
Met lodderige ogen kijken ze naar die rare mensen.
‘Hahaha, kijk ze chillen’, lacht Shane.
Ze komen nauwelijks vooruit. Er zijn zeker vijftig koeien op de weg. Een grote stier staat links van de auto. Hij kijkt niet erg vriendelijk. Shane vindt het heel spannend, maar Maya begint te huilen. Ze vindt het maar niks. Een grote koe staat vlakbij haar raam.
Die koeienkop maakt haar bang.
‘Hurry, daddy, hurry’, spoort ze haar vader aan.
Achter hen zijn er inmiddels al vijf auto's gestopt. Er vormt zich een file. Er komt ook verkeer van de tegengestelde richting. Een paar auto's beginnen te toeteren.