Elise, vlucht niet!

[p. 35]

6. Elise en Audrey vertellen elkaar hun hartsgeheimen

Wanneer de laatste bel gegaan is en iedereen de klas uit mag, komt Audrey weer naast haar lopen. Het is nu op het heetst van de dag, de schooltijd is voor vandaag weer afgelopen.

‘Zeg Elise, zal ik de tafel van 25, 26, 27, 28, 29 en 30 voor je maken? Ze had het echt op je voorzien vandaag, misschien omdat je er gisteren niet was.’

Elise zegt nog niets.

Audrey vraagt: ‘Waarom was je er gisteren niet, of kun je me dat niet vertellen?’

Elise kijkt Audrey aan, ze merkt dat de belangstelling van haar vriendin echt is en dat ze haar wil helpen. Al enkele maanden zijn ze dikke vriendinnen, maar toch heeft Elise nooit veel over haar huiselijke omstandigheden verteld aan Audrey. Ook nu wil ze eerst haar vriendin polsen.

‘Zeg Audrey, vertel me eens, hoe is dat bij jullie thuis, is je moeder getrouwd met je vader of leven ze zo nu en dan samen en heeft je vader naast jouw moeder nog andere vrouwen?’

Audrey slaat haar arm om Elise's schouders en begint zacht te vertellen.

‘Ongeveer tien jaar geleden, ik was al geboren, zijn mijn ouders christenen geworden, ze wilden mij toen laten dopen in de kerk. De predikant heeft hun toen uitgelegd dat het trouwen het eerste zou moeten zijn bij christenen, en dat als in het christelijk huwelijk kinderen geboren zouden worden, deze dan gedoopt worden. Na het dopen moet je je kinderen christelijk voorleven. Mijn ouders mochten mij laten dopen, toen ze verteld hadden, dat ze ook wilden trouwen. En ongeveer drie maand later zijn mijn ouders ook getrouwd. Ik was toen anderhalf jaar. Zo heeft mijn moeder mij dat verteld. Nog veel meer heeft ze mij verteld over het huwelijk en

[p. 36]

kinderen krijgen. Hoe fijn het kan zijn, omdat de Here het zo mooi voor mensen gemaakt heeft in de schepping. Maar ook dat er zo vaak vieze moppen over dit soort dingen gemaakt worden. En hoe er niet alleen met de mond maar ook met de daad onteerd wordt. Seks tussen jongens en meisjes lijkt soms alleen te betekenen dat ze met elkaar willen vrijen zonder liefde en zonder te wachten op het huwelijk. Maar de Here God die heilig is, wil niet dat zijn schepselen zijn gaven misbruiken. Het is erg wanneer die jongens en die meisjes of die mannen en die vrouwen wel met elkaar naar bed gaan en toch er niet over peinzen elkaar trouw te beloven zoals de Here dat de mensen voorhoudt in Zijn Woord. Eigenlijk is het voor henzelf op de duur heel triest.’

Elise luistert heel aandachtig naar het openhartig verslag van Audrey over deze intieme dingen.

Moeder neemt haar wel eens in vertrouwen, maar dat gaat dan alleen over geld, kleren en reparatie van het huis.

Praten, zoals Audrey dat meemaakt, over het trouwen, kinderen krijgen, dopen is voor Elise totaal iets nieuws. Audrey en Elise lopen nu op een heel rustige weg, de andere schoolkinderen zijn al uit het gezichtsveld verdwenen.

Eindelijk heeft Elise de moed om iets te zeggen over de situatie thuis. Audrey kan het nauwelijks verstaan als Elise in korte zinnen vertelt, dat haar moeder niet getrouwd is en dat ze zelfs niet weet, of zij en haar zes jaar jongere zusje en acht jaar jongere broertje dezelfde vader hebben. Wat ze wel weet is, dat er zo nu en dan een meneer komt die zich nauwelijks met hen bemoeit. O ja, hij geeft hun wel geld om iets te gaan kopen, maar verder schijnt het dat hij alleen komt voor hun moeder.

‘Als hij dan weer weg is’ zo besluit Elise haar triest verhaal, ‘heeft mijn moeder geld en drinkt ze sopi^1.. En van die sterke drank is ze de volgende dag altijd erg beroerd. Daarom was ik gisteren niet op school. Alles wat ik je nu vertel heeft niets te maken met wat jij daarnet zei.’

Audrey kijkt haar geschrokken aan. ‘Maar lieve Elise, mijn vader en moeder wisten eerst heel weinig van God. Ze zijn niets beter dan

1. sopi - sterke drank met een hoog alcoholpercentage

[p. 37]

jouw ouders. Zij hebben later de Here leren kennen.’

O, denkt Audrey, wat zal Elise het vaak moeilijk hebben, hoe kan ik haar het beste helpen? Audrey slaat haar beide armen om Elise heen en zegt gesmoord: ‘Elise, ik ben je vriendin en we zullen samen voor je moeder bidden, we zullen vragen of ze troost gaat zoeken bij de Here.’

Hier moet Audrey links- en Elise rechtsaf. Het strafwerk zijn ze helemaal vergeten, als ze uit elkaar gaan. Verschillende keren zwaaien ze nog naar elkaar. Dan gaat Elise de hoek om en verliest ze Audrey uit het gezicht.