't Ulgerke van Keub: gedichte in remunjs dialek

[p. 29]

Kemunieversje.

Jezus,
Vool ins in miene zeelezoum
Het zäödje van 't Gelouf
Bie d'n Doup - 'ch had weet noch droum -
Noe sjuut 't in 't louf!

Laot 't sjtevig in het hout
Wasse, gaef 't greui,
Tek van Haop, laot 't zónger fout
Sjeten in de bleui.

Laot 't bleuje wit en rood,
Wiej oos appelebuim,
Kleure wie die Vleis en Blood,
Det ich z' in mien druim

Wól ómvame mit mien erm,
Of 't mie mooder waas.
- Bervelts leep ich d'r haer, ocherm.
Door 't vochtig graas -

Toet Dien Leefde-n-oet mien zeel
Zo nao boete sjleit,
Det 't mie waeze gans en heel
Aan Dich hange duit.

[p. 30]

[p. 31]

 

Pak wie Kersjtóffel op d'n erm

 

Mich, dan doon ich sjläöpke

 

Om Dienen hals zo zaag en werm,

 

LiG ich wie Die sjäöpke.

 

 

 

Doe gifs Diene jóng, noe d'r wakker is,

 

- Och, waat bös Dich good! -

 

Get feiners nog dan lekker is.

 

Dien eige Vleis en Blood.

 

 

 

Boew Dien Leefde-n-in mien zeel,

 

EIN wolk van witte wasem,

 

Sjpeel d'r in wie lés door Neel-

 

derbaek dae zilv're bresem.

 

 

 

Bring Die Meuderke ins mit,

 

Wo 'ch aan Vaders handj

 

Al zo dök bön haer gewaes.

 

Aan de Kapel in 't Zandj.

 

 

 

Onger Häöre manjtjel hoek

 

Ich mich en zónger erg

 

Loup ich nooit in klem of foek,

 

Es ich mich dao verberg.

[p. 32]

 

En kóm ich sóms ins koekepiep

 

Sjtrukelend oet häör rök,

 

Dan weet ich, wo ich mich aan griep.

 

Zit mich op Diene rök,

 

 

 

Haai mich vas en höf mich hoog,

 

Draag mich sjäöpke koup,

 

Det ich, wiej ich 't vreuger zoog,

 

Altied... later, wete moog,

 

Wo ich veilig loup,

 

Jezus...