En iedereen beefde...
Ik ga nu onder water, zei Stiemer. Dan kijk ik eerst, of Stalma er is en of ze bij me komt. En als ze er dan is, kom ik terug. En dan moeten jullie het net in het water doen. En dan zal ik zien haar mee te nemen en dan doe ik haar in het net. En dan doen we samen het net dicht en dat maken we dan aan hem vast, en daarbij wees Stiemer op de neushoorn. En aangezien iedereen nu eindelijk iets vasts had, waar hij naar kijken kon, keken de dieren strak naar de neushoorn, die, zo groot als hij was, bloosde als een kind. Hij boog zijn kop diep naar voren en snoof eens flink. Maar toen iedereen maar naar hem blééf kijken, wist hij op het laatst niets beters te doen dan zijn tong half uit zijn mond te laten hangen, hoewel hij wist, dat dit hem buitengewoon dom stond. En daar stond hij dan! Mij dunkt, dat dit zeer verstandig gesproken is, zeide de secretarisvogel beverig tot Stiemer. Dan verzoek ik u dus nu maar te verdwijnen, ik wil zeggen, het meer onder water gelegen werk aan te vangen. Ik bedoel te verdwijnen, zei hij vaag, d.w.z. onder water te gaan, en in het algemeen.... Maar hier wist hij ook niet verder te gaan en hij sloot zijn snavel met een slag.
Stiemer verdween dus. De dieren zagen een paar luchtbelletjes en toen niets meer en toen waren ze alleen, zonder Stiemer, en midden op zee. Iedereen strekte zijn kop zover mogelijk naar voren, spitste de oren en keek angstig naar de hemel. En als je goed naar de herten keek, dan zag je, dat die op hun dunne pootjes stonden te beven, dat je er van schrok, zei een van de apen later, en als je dan naar de neushoorn keek, dan zag je, dat die ook helemaal stond te beven en dat zijn hele huid af en toe een eindje opschoof, en als je dan naar de secretarisvogel keek, dan zag je, dat die met zijn achterste een beetje op de grond kwam en helemaal beefde, en als je dan goed op jezelf lette, merkte je, dat je eigenlijk zelf ook verschrikkelijk beefde.
Die toestand duurde vrij lang, want toen Stiemer beneden was aangekomen, kwam Stalma direct op hem toe; hij had onmiddellijk zijn armen weer opengehouden en daar was ze weer op gaan liggen, zodat hij haar maar zo kon meenemen en in het net leggen. Maar als hij dan een stap wou doen in de richting van het net, dan kon hij zich helemaal niet voorstellen, dat het zo moest gebeuren en
Auteursrechtelijk beschermd