De kippen worden uitgenodigd
Inderdaad wist een van de apen, die zojuist op zo wonderlijke wijze uit de mossel bevrijd was, een pad over het koraal en dit pad kwam volgens hem uit op een plateau midden in de bocht. Boven het pad en het plateau stond maar een paar centimeter water en ook een klein dier kon er met gemak lopen. Het plateau was zo groot, dat wanneer je er midden op stond geen vis je kon naderen. Men besloot nu heel slim te werk te gaan. De apen bouwden onder leiding van Stiemer een aantal vlotten en daarmee zou men dan vreedzaam in de Kraalbocht, dicht bij het plateau, gaan varen. De apen zouden dan een aantal kippen voorspiegelen een onschuldig watertochtje met ze te gaan maken, waar deze dieren zeker wel lust in zouden hebben. Eenmaal in de Kraalbocht gekomen zou men dan af en toe een kip aan een twijg gebonden in zee gooien, dan zou er wel snel een tandhaai of een zaagkaai toeschieten om de kip te pakken, men zou dan snel de kip weer binnenboord halen en de roofvis een klap op zijn kop geven met een dikke tak. Op die manier hoopte men alle roofvissen van de Kraalbocht te kunnen afleiden en Stiemer zou zonder gevaar Stalma kunnen naderen.
Dit leek een heel gelukkige oplossing. Het ging er nu maar om de kippen mee te krijgen. De secretarisvogel, die een groot overwicht had op alle dieren, zou dat regelen. De kippen die eerst al heel verguld waren omdat de secretarisvogel tot hen sprak, waren buitengewoon verheugd met het plan. Zij begonnen als razend in het rond te rennen, alsof ze nog koffers moesten pakken of zoiets, maar ze werden op een goed ogenblik allen zeer mistroostig, omdat ze ineens inzagen dat