Stiemer is klaar
Dat bootje van Stiemer was een waar wonderwerktuig. Er was een bed in, er waren kooktoestellen aan boord en een toestel om zoet water te maken uit zeewater. Er kon licht in branden, zodat Stiemer ook in het diepst van de zee rustig zijn kaarten zou kunnen bestuderen en af en toe eens iets zou kunnen lezen over wondervissen, want hij wilde niets nalaten om zo spoedig mogelijk alles omtrent Stalma te weten. Verder was er in de boot nog een hoekje voor zijn hondje Sor, dat hij op al zijn tochten met zich medenam en dat zo schrander was, dat het Stiemer bij zijn vorige onderzoekingstochten al vele diensten had kunnen bewijzen.
Toen Stiemer zijn boot helemaal in orde had en hij een grote voorraad proviand had ingeslagen, begon hij alles in gereedheid te brengen voor zijn vertrek. Hij bracht nog een laatste bezoek aan de gezant van Speleland, die nog verdrietiger was dan tevoren, omdat de Spelelanders steeds bleker werden en steeds harder begon te jammeren en toen nog een visite bij de eerste minister van Burenland, die toch moest weten dat hij lange tijd weg zou gaan en dus voorlopig niets zou kunnen doen voor de regering van Burenland. De eerste minister