Veere, 17 oktober 1990
Lieve Emma,
Hartelijk dank voor je lange brief van 10 oktober.
Zo, dus jij leidt in Amersfoort tegenwoordig een damesleventje. Om de haverklap naar een concert, mooie kleren, gezellige feestjes, waar ze je complimenteren en boeken cadeau doen. Het is je van harte gegund, zus. In onze tijd is elk pretje een surplus.
Voor ik het vergeet: ik maak uit je brief op dat ik me in de mijne onnodig zorgen heb gemaakt. Ik doel op de kurk en de fles. Waarschijnlijk was ik teveel onder de indruk van je verslag van je Franse reis. Ik hoop dat ik niet al te bemoeizuchtig ben geweest. Nina en ik feliciteren je met je vierde jaar van onthouding.
Over onze nichtjes het volgende: is je ex niet goed bij zijn hoofd? Natuurlijk kunnen je dochters zelf uitmaken of ze je willen bezoeken. Wat een akelige kerel is het toch! Wat denkt hij met dat gechicaneer te bereiken? Het is wel zaak dat je rustig blijft. Een laconieke houding lijkt me het best.
Nina en ik hebben nog steeds geen woning toegewezen gekregen. Dat zal ook nog wel even duren. We hebben gelukkig een huurcontract voor één jaar kunnen afsluiten voor zo'n vakantieappartement in Veere. Niet goedkoop, maar op zich geen onredelijke huur (al komt daar voor ons dan nog de opslag bij) en met onzerzijds de mogelijkheid van tussentijdse opzegging. Daar wonen we nu. Het is een vrij naargeestig appartement. Maar met wat kleine ingrepen ziet het er al wat beter uit.
Vorige maand zijn we inderdaad even in Callian geweest. We moesten nog wat van onze Franse inboedel ophalen. Wat is het fijn om weer van onze eigen borden te eten, ons eigen bestek te gebruiken, etc. etc.
Toevallig kregen we voor ons vertrek hier in Zeeland vanuit Hyères een uitnodiging om op 15 september de vernissage van een tentoonstelling bij te wonen. Het ging om een tentoonstelling van werk van de Hollandse ex-kunsthandelaar/schilder Herman Krikhaar, in de Villa Noailles. We zijn er heengegaan, een leuk middagje, mede omdat we op voorspraak van Krikhaar van de burgemeester van Hyères verlof kregen om nog andere ruimtes in de beroemde villa te bezichtigen. (Ik weet niet of de naam Mallet Stevens je iets zegt, en of je misschien in Hollandse kranten over de restauratie van de Villa du Dé gelezen hebt, maar mocht de geschiedenis van het huis en zijn bewoners je interesseren, dan kan ik je er nog wel iets uitgebreider over schrijven.)
Lieve groet, ook van Nina.
Gregor
Auteursrechtelijk beschermd