De heilige historie

72.
Paulus' eerste zendingsreis.

Antiochië is een stad in Syrië. Ook hier is reeds een Christelijke gemeente. Paulus, de vroegere Saulus, is hier. Ook Barnabas.

Deze beiden worden door den Heiligen Geest aangewezen tot een bijzonder werk: het Evangelie te gaan verkondigen aan de heidenen.

Ze gaan. Een verre reis ondernemen ze. Een reis vol moeiten en gevaren. Maar niets kan hen afschrikken. De liefde van Christus dringt hen. Overal moet de blijde boodschap worden verkondigd: Jezus Christus is in de wereld gekomen, om zondaren, ook heidenen, zalig te maken. Ach, dikwijls waren de Joden, die overal verspreid woonden, de grootste vijanden, die het werk der apostelen verstoorden, ja zelfs de heidenen tegen hen ophitsten. En vaak rustten ze niet, vóór Paulus en Barnabas uit de stad verdreven waren.

Eens komen de apostelen in de stad Lystre, in Klein-Azië. Als naar gewoonte predikt Paulus. Daar ontdekt hij een ongelukkige, een kreupele man. Met aandacht luistert deze naar Paulus' woorden. En in zijn oogen leest Paulus het geloof om gezond te worden. En eensklaps roept hij: ‘Sta recht op uw voeten!’

Daar springt de kreupele, die nog nooit geloopen had, op, en wandelt. Nu verdringt zich het volk om hem. Ja, waarlijk, hij is genezen. Wie is dan die man, die dit gedaan heeft? Jupiter en Mercurius heeten hun goden. Welnu, dan is het duidelijk. Die man.... is Mercurius zelf en die andere is Jupiter. ‘De goden zijn den menschen gelijk geworden!’ roepen ze. Een

[p. 330]

vroolijke stoet trekt spoedig door de straten. In 't wit gekleede priesters leiden bekranste ossen voort: zij zullen hun goden ter eere offeranden brengen!

Nauwelijks begrijpen Paulus en Barnabas, wat dit alles beduidt, of ze springen tusschen de scharen en roepen hun toe: ‘Doet zoo niet! Brengt geen offers. Wij zijn geen goden. Mènschen zijn we, als gij. En juist om het u te zeggen, dat ge u van deze ijdele dingen moet onthouden, zijn wij tot u gekomen. Bidt God aan! Hem, den levenden God!’....

Slechts met groote moeite weerhouden ze de scharen te offeren.

Hoe spoedig verandert de stemming van het volk. Joden uit het naburige Iconium hitsen de scharen door leugen en laster tegen Paulus en Barnabas op. Den volgenden dag sleept een woeste bende Paulus naar buiten de stad: ze hebben hem gesteenigd en meenen nu, dat hij dood is. Maar God spaart hem nog in 't leven. En als hij van zijn wonden bekomen is, vertrekt Paulus met Barnabas naar een andere stad.

Hun werk geven ze niet op. Hoe grooter vervolging, hoe vuriger hun moed ontvlamt. Voorwaarts gaan ze, in 's Heeren Naam!