De heilige historie

46.
Het heilig avondmaal.

De Paaschmaaltijd is geëindigd. Maar er zal nog iets bijzonders gebeuren. Zie, daar neemt de Heere Jezus een stuk brood. Plechtig breekt Hij het, deelt het uit aan de discipelen en spreekt: ‘Neemt, eet, dat is Mijn lichaam, dat voor u gebroken wordt. Doet dat tot Mijne gedachtenis.’

Ze nemen het aan uit Zijn hand. Ze eten. Zal dan Zijn lichaam gebroken worden? Zal hun Meester toch sterven?

Ja, Hij zal sterven voor hen, voor zondaren. En die in Hem gelooft, en, in het Heilig Avondmaal, het gebroken brood eet, mag er van verzekerd zijn, dat óók voor hem Jezus Zijn lichaam deed kruisigen.

Nu neemt Jezus den drinkbeker met wijn, die bij den Paaschmaaltijd dienst had gedaan, zegent dien en spreekt: ‘Drinkt allen daaruit. Want dit is Mijn bloed, het bloed van het nieuwe testament, dat voor velen vergoten wordt, tot vergeving der zonden.’

[p. 292]

Ze nemen den drinkbeker uit Zijn hand aan. Ze drinken. Zal dan Zijn bloed vergoten worden? Zal hun Meester tòch sterven?

Ja, Hij zal sterven voor hèn, voor zondaren. En dit bloed zal waarlijk redden van den dood. Het bloed van het verbond of testament, dat de Israëlieten in den eersten Paaschnacht aan de deurposten hadden gestreken, kon uit zichzelf niet redden. Dìt bloed, waarvan de wijn een teeken is, het bloed van het nieuwe verbond, zal redden. En die geloovig den wijn in het Heilig Avondmaal drinkt, mag ervan verzekerd zijn, dat óók voor hèm Jezus Zijn bloed heeft vergoten.

Dit Heilig Avondmaal moeten de geloovigen telkens weer vieren. Ze moeten telkens weer gedenken aan het lijden en sterven van den Heiland. Brood en wijn moeten hen wijzen op Zijn verbroken lichaam en vergoten bloed. En het eten van dit brood en het drinken van dezen wijn zal hen sterken in het geloof aan hun trouwen Heiland, die Zijn leven gaf om Zijn volk te redden.