De heilige historie

23.
Drie gelijkenissen.

Groote scharen volgen Jezus. Ze eeren Hem als den grooten Profeet. Ja, velen koesteren de gedachte: Is Hij niet de Messias? Zal Hij ons volk verlossen van de heerschappij der Romeinen? Zal nu komen dat Koninkrijk der Hemelen, waarin Israël weer vrij zal zijn, het uitverkoren volk? Ja,

[p. 241]

gewis, denken ze: het komt! Maar zij verwachten dat het komen zal door uiterlijk geweld: groote legers, een machtig koning, sterke wapenen, groote veldslagen....

Het Koninkrijk der Hemelen komt. Gewis. Maar niet, zooals de Joden het verwachtten. Het komt, maar niet door geweld; niet in eens. Het komt langzaam aan, in stilte, door den Geest Gods.

Dit alles zal Jezus het volk leeren. Hij doet het door gelijkenissen, d.w.z., door vergelijkingen met allerlei heel gewone dingen.

Op den oever staan de scharen; op een schip gezeten, een eindje van den wal af, spreekt de Heiland.

Luister:

‘Ziet, een zaaier ging uit om te zaaien. En als hij zaaide, viel een deel van het zaad bij den weg, op het smalle voetpad, dat de akkers scheidde; de vogels kwamen en pikten het op. Een ander deel viel op steenachtige plaatsen. Een dun laagje aarde bedekt hier den rotsigen bodem. Dadelijk ontkiemt het zaad, maar het heeft geen diepte van aarde en de jonge plantjes verdorren al spoedig door de zengende hitte. Een ander deel viel in de doornen, die vóór het zaaien wel uitgekapt waren, maar waarvan de taaie wortels weer nieuwe loten uitschoten. En toen begon de strijd tusschen de doornen en de jong uitspruitende plantjes. Ach, de doornen wonnen het. Ze namen alle licht, alle lucht weg en verstikten het zaaisel. Een ander deel viel in de goede aarde, en droeg rijke vrucht; elk zaadje wel niet evenveel; maar het minste bracht tot dertig korrels voort. Ja, zelfs rezen er halmen met zestig en honderd korrels!’

Aan Zijn discipelen verklaart de Heere deze gelijkenis. Hij zegt hun, dat het zaad Zijn woord is, en dat de menschen nu dikwijls gelijk zijn aan die verschillende soorten aarde, waarin het zaad viel. Sommigen verstaan het niet en hooren alleen maar den klank; anderen hooren wel, gelooven voor een tijd, maar als verdrukking of vervolging komt, zeggen zij God en Zijn dienst vaarwel; weer anderen hooren ook, maar zij meenen, geen tijd te hebben, om te luisteren; zij willen God en de wereld dienen, en worden spoedig onverschillig voor de zaken van het koninkrijk Gods. Maar er zijn er ook, die het woord hooren èn verstaan èn ter harte nemen; zich met een oprecht hart aan den Heere overgeven en Hem in hun leven verheerlijken.

Een andere gelijkenis sprak Jezus:

‘Het koninkrijk der hemelen is gelijk een mensch, die goed zaad zaaide in zijn akker. En als de menschen sliepen, kwam zijn vijand en zaaide onkruid midden in de tarwe en ging weg. Toen het nu tot kruid opgeschoten

[p. 242]

was en vrucht voortbracht, openbaarde zich ook het onkruid. De dienstknechten van den heer gingen en zeiden tot hem: Heer! hebt gij niet goed zaad in uw akker gezaaid? Vanwaar heeft hij dan dit onkruid? En hij zeide tot hen: Een vijandig mensch heeft dat gedaan. En de dienstknechten zeiden tot hem: Wilt gij dan, dat we heengaan en het vergaderen? Maar hij zeide: Neen, opdat gij, het onkruid vergaderende, ook mogelijk met hetzelve de tarwe niet uittrekt. Laat ze beide te zamen opwassen tot den oogst en in den tijd des oogstes zal ik tot de maaiers zeggen: Vergadert eerst dat onkruid en bindt het in busselen, om het te verbranden, maar brengt de tarwe in mijn schuur.’

Wat leerde de Heere hiermee?

Dit: Naast het Koninkrijk der Hemelen is hier op aarde ook een rijk van den Satan. En ja, eenmaal zal alléén dat Koninkrijk der Hemelen heerschappij hebben; maar tot den tijd toe, dat het eind der eeuwen is gekomen, zullen de kinderen van den Booze, de goddeloozen, Gods volk verlokken tot het kwade en vervolgen. De goede zaaier is de Heere Jezus; de akker is de wereld; het goede zaad zijn de geloovigen; het onkruid de boozen. De vijandige zaaier is de duivel; de oogst is de voleinding der wereld; de maaiers zijn de Engelen.

Weening en knersing der tanden wacht eens tot in eeuwigheid het goddelooze volk; maar de eerkroon is bereid voor de rechtvaardigen!

Hoe heerlijk is dat Koninkrijk der Hemelen. Dat leerde de Heere Jezus ook in deze gelijkenis:

Het is gelijk aan een schat, in den akker verborgen. Een mensch vindt hem. Hij houdt hem verborgen, verkoopt àl wat hij heeft, en koopt den akker: zóó wordt de schat de zijne!

Alles, àlles moeten we willen missen, om dien grooten schat te bekomen: te behooren tot dat Koninkrijk, waarvan Jezus Christus het Hoofd is! Alles voor Jezus; Christus bovenal!