De heilige historie

89.
Hiskia (Vervolg).

't Is stil in Hiskia's paleis. Met bedrukte gezichten sluipen de hovelingen door de vertrekken. Er is een zieke, een doodelijk kranke. Pas nog is de profeet Jesaja hier geweest. En somber heeft het van zijn lippen geklonken: ‘Geef bevel aan uw huis; neem afscheid van de uwen; stel orde op uw zaken, want gij zult sterven!’

Het is de koning zelf, die kranke! Hèm gold Jesaja's woord. En daarom heerscht in dit paleis en in geheel Juda en Jeruzalem de diepste verslagenheid.

Daar ligt Hiskia! Tranen vullen zijn oogen. Zal nu reeds zijn levensdraad worden afgesneden? Terwijl hij nog in de kracht van zijn leven is? Terwijl hij zoo ijverig de eer des Heeren heeft gezocht? Terwijl hij nog zoo gaarne zooveel méér wil doen, om zijn volk aan God en Zijn dienst te verbinden?

Neen, dàt kan toch niet waar zijn! Dàt kan de Heere toch niet willen! Wie zal hem opvolgen? Nog heeft hij geen zoon! Heeft God de Heere dan Zijn beloften vergeten? Hoor, hoe hij smeekt en bidt:

‘Och, Heere, gedenk toch, dat ik voor Uw aangezicht in waarheid en met een volkomen hart gewandeld en wat goed in Uw oogen is, heb gedaan!’ En Hiskia weent.....

Ween niet, Hiskia! God de Heere heeft uw gebed gehoord. Hoor, voetstappen klinken in de gang van het paleis. Jesaja treedt binnen, de profeet. Maar geen treurige tijding brengt hij nu: juichend klinkt het van zijn lippen: Gij zult niet sterven! Vijftien jaar doet de Heere aan uw leven toe!

En tot een teeken, dat zijn woord waarachtig is, geschiedt een wonder. De schaduw op den zonnewijzer, die met het vorderen van den dag immer vooruitgaat, keert nu vijftien graden terug. Zou iets voor den Heere te wonderlijk zijn?

Hiskia is genezen. Een klomp vijgen, op de booze zweer gelegd, die Hiskia's leven had bedreigd, doet de ziekte keeren en weldra kan de koning zijn ziekbed verlaten. Heel Juda verblijdt zich mèt den vorst in deze wonderbare genezing.

Maar leeft in Hiskia's hart nu ook de ware dankbaarheid?

Eenigen tijd later trekt door de straten van Jeruzalem een voornaam gezelschap. 't Zijn afgezanten van den koning van Babel. Ze gaan uit zijn

[p. 177]

naam Hiskia gelukwenschen met zijn herstel. Hoe zwelt des konings hart, als ze hem de woorden van den machtigen vorst van het wereldrijk overbrengen. Hèm valt de eer te beurt, de hooge onderscheiding van zùlk een gezantschap! En neen, hij spreekt deze gezanten niet van zijn trouwen God, die hem genas; hij looft niet voor hun ooren den Heere, die zoo wonderlijk heeft geholpen, opdat straks ook binnen Babels muren de grootheid en de macht van Israëls God bekend worden zal. Maar ... hij toont aan de Babylonische gezanten zijn rijkdom, zijn schatten, opdat straks in Babel zal gesproken worden van de grootheid en de macht van hèm, van Hiskia!

De gezanten zijn vertrokken. En nog is Hiskia's hart vòl van al die eer, hem aangedaan! Is hij ook niet een machtig koning, met wien men rekenen moet?

Opnieuw treedt de profeet Jesaja het koninklijk paleis binnen. Somber staat thans zijn aangezicht. O, er is reden voor. Een koning, die God vergeet en zijn eigen eer zoekt; een volk, dat God wel met de lippen eert, maar welks hart verre van Hem is!

Daar staat hij voor Hiskia. Harde woorden spreekt zijn mond. Al die schatten, die gij, o, koning, aan de gezanten van Babel hebt laten zien, zullen eens als buit door de Babyloniërs worden weggevoerd. Erger: gansch Juda wordt eens weggevoerd, en dan zullen de prinsen uit het huis van David knechten zijn van den koning van Babel. Zoo zal het rijk van Juda ondergaan!.....

Hiskia heeft de profeet aangehoord. Wat zal hij er op antwoorden? Is de Heere onrechtvaardig? Ach, Hiskia gevoelt het: billijk is 's Heeren toorn ontstoken. Rechtvaardig zal de straf zijn. Hem past het slechts, God te danken, die hem in zijn dagen nog vrede en rust belooft.

Als de vijftien jaren om zijn, waarmee zijn leven werd verlengd, ontslaapt Hiskia, de godvruchtige koning, die wel van den Heere was afgedwaald, maar in wiens hart toch oprechte liefde woonde tot zijn God. Heel Juda treurt om zijn heengaan: een groot, een goed koning is gestorven!