Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe

[Een nieuw Verbondt is ons gegeven]

Wijse: Psalm 118. Danckt den Heer: Of, Staet op mijn Bruydt, &c.

1. EEn nieuw Verbondt is ons gegeven
Van Aller-opper Souvereyn.
't Welck inhoud hoe wy moete leven
Om waer'lijck Christenen te zijn:
Wat wy al moeten doen en laten,
Wat wegen dat wy moeten gaen,
Oock wat elck lieve moet en haten,
Om altijdt in Godts gunst te staen.

2. Liefde, tot Godt en zijn Geboden

Is ons bevolen boven al,
Naer daer benevens is 't van nooden
Eer 't Godt behaegh'lijck wesen sal:
Dat wy al onse Even-menschen,
Uyt liefdens-aerdt voor quaet verhoen,
Niet anders gunnen, geven, wenschen,
Als wy wilden dat sy ons doen.

3. In dese twee geboon wilt weten,

Is 't al begrepen seght ons Heer,
Wat in de Wet en de Propheten
Ons voorgeschreven is, tot Leer.
Maer even als eertijdts de Ioden
Door 't doen of 't laten van de Wet,
Gehaet zijn, of gelieft, van Gode,
Gestraft zijn, of uyt noodt geredt:

4. Soo staet het nochmaels te verwachten

Voor het genaemde Christendom.
Nu gelt'er Name, noch Geslachte,
Noch schijn van deught, noch yd'len roem.

[p. 111]

 

Godt siet op herts-geloof en wercken,

 

Of die op deught-steen staen gegrondt.

 

Al 't welck elck wijs'lijck mach bemercken,

 

In 't nieuw volmaeckt en Heyl-verbondt.

 

5. Als wy dan Christ'nen willen wesen,

 

En Erfgenamen van zijn Rijck,

 

Soo moeten wy hem oock mits desen

 

In veelen deele zijn gelijck:

 

In Liefd', in Trouw en goede Zeeden,

 

In sachtmoedt, ootmoedt, ned'righeydt,

 

In Godtbehaeghelijcke Vreeden,

 

In weerloosheydt en goeden strijdt.

 

6. By wijlen moet 'er zijn geleden,

 

Gelijck Godts heylrijck Woordt gebiedt:

 

By wijlen moet 'er zijn gestreden,

 

Als 't om de wille Godts geschiedt.

 

Doch niet om Menschen Bloedt te storten,

 

Gelijck met somtijdts hoort of siet,

 

Dat dierbaer Leven te verkorten
Heeft Christus ons bevoolen niet.

 

8. En daerom staet wel te besinnen,

 

Wat strijdt, wat vyandt en soo voort,

 

Wat wy al moeten overwinnen

 

Naer inhoudt van Gods Heyligh Woort,

 

Wat mid'len, en wat wapen-tuygen

 

Het Christendom gebruycken moet,

 

Om al haer vyandts macht te buygen,

 

En t' overwinnen met 'er spoedt.

 

9. 'T is kruyt noch loot, geschut noch booge:

 

Maer geest, en Godd'lijck instrument,

 

Het welck seer groot is van vermogen,

 

Doch niemandts Ziel noch Leden schendt.

 

't Is vlieden, bidden voor vyanden,

 

't Is goet voor quaet doen, naer Godts raedt,

 

Ia 't is in reyne liefde-branden,

 

Tot in den alderhooghsten graedt.

 

10. Het is in ware deught volherden,

 

Recht geeft, en Godd'lijck zijn gesint.

[p. 112]

 

Die sijn gemoedt een Heer kan werden

 

Is stercker als die Steeden wint.

 

Want wat soud iemandt mogen baten,

 

Schoon hy de gantsche Wereldt won?

 

Als hy die eynd'lick most verlaten,

 

En dan zijn Ziel niet redden kon?

 

11. Comt nu dan alle strijtbaer helden,

 

Die u verbonden hebt aen Godt,

 

Treckt met u Kapiteyn te velde,

 

Doet altijdt liefst naer zijn Gebodt:

 

Waeckt, daer hy u gebiedt te waecken,

 

Strijdt, daer hy u den strijdt gebiedt,

 

Door kruysen, dooden en versaecken,

 

Ontgaet men 't eeuwigh Ziels-verdriet.

 

12. Let op uw' vyanden verbolgen,

 

Want die zijn veel, subtijl, en sterck:

 

Sy rusten schier nooyt van vervolgen,

 

Doch veel buyten elcks oogenmerck.

 

In schijn van vriendtschap, en van vreughden,

 

In schijn van vreede, en van rust,

 

In schijn van Christelijcke deughden,

 

In schijn van hert en Zielen lust.

 

13. Ach! Wereldt, Satan, vuyle sonden,

 

Ghy zijt elcks vyandt groot en snoodt,

 

Die onse Ziele diep komt wonden,

 

Tot d' eerste en de tweede doodt.

 

Ach hadden wy doch duysent oogen!

 

Om uwe list en kracht te sien,

 

En om u Ziels verderv'lijck poogen,

 

Met Arents-vleug'len te ontvlien.

 

14. Elck wil doch wijs'lijck overwegen

 

Dees saeck, en 't groot gewicht daer van,

 

Daer 's waerlijck soo veel aen gelegen,

 

Dat niemant dat uytspreecken kan.

 

O! 't grootst gewicht, hanght in't blanceren,

 

't Verschil van Hemel, of van Hel,

 

En na die kans sich komt te keeren,

 

Is 't eeuwigh wee, of eeuwigh wel!

[p. 113]

 

15. Soo wy dan bilck ons Ziel beminnen,

 

En 't eeuwigh onwaerdeerlijck goedt,

 

Den Hemel, en al wat daer binnen

 

Besloten is en blijven moet:

 

Soo laet elck om daer toe te komen,

 

Met Christo strijden als een Heldt,

 

Ia neffens hem met alle Vroomen,

 

Op 't Rijck der Heem'len doen geweldt.

EMANUEL Altijdt.