Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
AuteursrechtvrijStemme: Psalm 103. Of, Wilhelmus van Nassouwen, &c.1. O Hemel! hoor mijn klagen,
Siet aen mijn tranen vloedt,
Beschouw mijn droeve dagen,
En mijn beswaert gemoedt
Mijn Ziel is gansch verslagen,
Mijn hert is seer gewondt,
Mijn yverloose vlagen
Die drucken my te grondt.
2. Ick sta beschaemt, o Heere!
Ick weet niet wat ick sal,
Waer ick my wend' of keere,
't Is traegheydt overal,
't Zijn liefdeloose plichten
En stuckwerck, voor en na,
Wat dat ick hier uytrichte,
Ick kom veeltijdts te spa.
3. De vrucht van mijne lippe,
Het offer van mijn mondt,
Komt soo maer door te slippen,
Niet louter uyt den grondt.
Mijn singen, spreecken, lesen,
Mijn wercken kleyn en groot,
Moesten heel anders wesen,
O Heer! sy zijn te snood'.
| |
[pagina 55]
| |
4. Mijn yverloose vlagen,
Die zijn te veel, o Heer!
Ick kan 't niet langer dragen,
Soo druckt het my ter neer.
Ick meen, het sal vast komen,
Ick meen, het sel, het sel,
Maer o! 't werdt niet vernomen,
't Is al het oude spel.
5. Dus blijft het, Iaer op Iare,
Dus gaet het, voort en voort,
Ick meen het sal opklaren,
En worden soo 't behoort:
Maer och! het wil niet lucken,
't Ontschiet my t' ellekens weer,
En 't zijn maer kleyne stucken
Die ick voortbrengh, o Heer!
6. 't Mach schier geen mijtjen halen
Dat ick, o Heer! inlegg'
't Is laeuw, 't is traegh, 't is dralen,
Of maer wat mondt-gesegh.
Veeltijdts komt my mankeeren
Dat rechte yver vuur,
Dit smert my, lieve Heere!
En maeckt my 't leven suur.
7. Dit doet my innigh suchten,
In tranen, en gebeen,
Dit doet my Heere vluchten!
Tot u, en anders geen.
O maeck mijn hert aen 't branden,
Recht op de losse knien,
Versterck de slappe handen,
Laet my uw' yver sien.
8. Uw' geest tot mijn genoegen,
Uw' rechte yver-vloedt
Wilt my, o Heer! toevoegen,
Dat bidd' ick met ootmoet.
Raeck aen mijn binnenst binnen,
En set het in de brandt,
| |
[pagina 56]
| |
Geef my vernieuwde sinnen,
En een verlicht verstandt.
9. Laet my, uw' naem ter eeren,
Een vuur Colomme zijn,
Die yvert voor u Heere!
In daet, en niet in schijn.
Laet my in yver branden,
En altijdt zijn bequaem,
Op dat mijn' Offerhanden
U Heer, zijn aengenaem.
10. Geen tragen Esel Heere,
U ooyt behagen sal,
Ghy wilt, en sultse keeren,
Buyten uw' lief-getal.
Te laeuw, dat mach wel grouwen!
't Leyt steets onder den vloeck,
Ghy wiltse Heer uytspouwen,
En schrabben uyt uw' Boeck.
11. Dus, o mijn lieve Vader!
Is dit mijn herts begeer,
Dat ghy uw' goetheydts ader
My opent, meer en meer:
Dat ghy met volle stroomen
Van yver, ernst, en kracht,
Mijn traegheydt wilt voorkomen,
Eer dat mijn Ziel versmacht.
12. Wel, alderliefste Heere!
Voldoet dan mijn begeer,
Mijn laeuwheydt, wilt verkeeren
In yver, tot uw' eer.
Dan sal mijn Ziel u looven,
En lieven, t' aller tijdt,
En met uw' gunst van boven,
Geduurigh zijn verblijdt.
Behoedt uw' Ziele. |
|