Geur van geestelijcke specerijen, uytgebreyt in eenige stichtelijcke rym-wercken, over verscheyde stoffe
(ca. 1690)–Frans Hoefnagel, Barent Pietersz. Kompas–
Auteursrechtvrij
[pagina 51]
| |
Op de Wijse: Psalm 118. Of, Thien Geboden: Of, Als desen Hemel schoon hier boven, &c.1. WIe vindt sich nu met my genegen
Te singen, van des Hemels soet:
't Welck vroome Zielen kan beweegen,
Veel meer als al 't groot Wereldts goedt.
Want wat zijn al des Wereldts goeden,
't Zy rijckdom, wellust, eer en staet?
Soo wanckelbaer, als Eb, en Vloeden,
Die schoon 't al komt, weer vluch wegh gaet.
2. Hoe schoon het Wereldts komt voor d' oogen:
Soo is 't inwendigh louter schijn:
Al wie haer lieven zijn bedrogen, Haer soet is doodelijck fenijn.
Haer hoogh, ja sterckst gelieft regeeren,
Is lout'ren last, en slaverny.
Soo dat een wijse Boer sou weeren
Selfs Konincks Staet, die Monarch zy.
3. O molle-blinde Wereldtlingen!
Saeght ghy uw eeuwigh Ziels gevaer,
Ghy soude staegh weenen, en nooyt singen;
Uw licht, wierdt ondraeg'lijck swaer.
't Gepleyt voor 't ruym soud ghy haest staecken,
Ghy soud uyt and're oogen sien
Godts Woordt, sou u hart hert, meer raecken.
Ghy soud al 't Wereldts haest ontvlien.
4. Ia ghy soud meer naer 't Hemels vragen:
Als ghy ooyt naer het Aerdtsche deedt.
En 't soud' u waer'lijck meer behagen,
Als 't alderleckerst dat men eet.
Als d' alderlieffelijcktste Wijnen,
Die iemandt ooyt ter Wereldt drinckt.
Want die soetst Hemels Heyl-fonteyne,
In 't eeuwigh zaligh Leven springht.
| |
[pagina 52]
| |
5. Welck opperwaerdighst komt van boven:
Van Godt, die 't alles is in all.
Die 't oock al, die oprecht gelooven,
Doen hooren, sien, en smaecken sal.
Ia selfs in voorsmaeck in dit leven,
In dit Zielsuchtend' tranen-dal,
Sal Godt wel diepen indruck geven,
Van 't eeuwigh Hemels soet geschal.
6. Hoe daer Godts lieve Eng'len singen
Aleluja, Aleluja.
Wiens Ziel sal niet van vreught opspringen,
Die dat rechtsinnigh dencken na?
Wat overheerlijck Heyl den Vroomen
In Godes Rijck werdt toebereydt,
Daer sy haest t' samen sullen komen,
Ter eeuwiger onsterv'lijckheydt.
7. Bevrijdt van haer veelvuldigh lijden,
Van tranen, hertseer, en verdriet
Van 't hoogh beproeven, van 't swaer strijden,
Dat hier tot haer Ziels-heyl geschiet.
Want Godt bekoort niemandt ten quaden,
Zijn ooghmerck heeft wat anders in.
't Is lout're liefde en genade,
Ia 't streckt tot 't aldergroost gewin.
8. O Martelaers! kost ghy beseffen
De Hemel-vrucht van 't Heyligh Kruys?
Ghy soud Godt dancken, in 't verheffen,
En houden 't willigh by u t'huys.
En dencken: o! wie ben ick? Heere!
Dat ghy u dus aen my ontmoet.
Nu moet mijn heyl gewis vermeeren,
Nu ghy my die genade doet:
9. Dat ick u Kruys mach helpen dragen,
Op dat ick oock des levens Kroon,
Daer alle Vroomen seer na jagen,
Bereycken mach, in 's Hemels Throon.
Gods wijs bestieringh is vol wonder:
Den Wereltlingen gunt hy 't goudt,
| |
[pagina 53]
| |
De Hemelingen druckt hy onder,
Ia, daer hy wel het meest van houdt.
10. Die laet hy kruyssen, perssen, kneede,
Door water, vuur, swaert, galgh en radt.
Haer ziels-sucht, tranen en gebeden,
Waerdeert hy, als een grooten schadt,
Om in zijn Kabinet te sluyten.
Die Martel-paerlen, schat hy duur,
Die soo 't Geloof door liefde uyten,
En standt behouden in 't heet vuur.
11. Grondt goede God! zijn dat de wegen,
Waer langhst g' u liefste Kind'ren leydt?
Is dat haer heyl? is dat haer zegen?
Is dat haer erf, voor eeuwigheydt?
Soo was 't bedroeft om aen te dencken:
Maer neen, ghy druckt genoeghsaem uyt
Dat dat geschiedt om haer te wencken,
Dat die zijn u lief waerste Bruydt.
12. Dat ghy haer Joseh, sy u Broeders,
Ghy Vader, sy u Kind'ren zijn.
Ghy Godt, haer eeuwigh ziels-behoeder,
Uw' goedt, wilt maecken haer gemeyn,
Uw' Kroon, uw' Throon, uw' volmaeckt Rijcke:
By Goudt en Paerlen afgebeeldt,
Doch nergens by te vergelijcke.
Ghy gul, uyt liefd' haer meede deeldt..
13. Ghy Kreup'len! huppelt naer dees' vreughde.
Ghy Lammen! springht gelijck een Rhee.
Ghy Blinden! siet, en soeckt naer deughden.
Ghy arm van Geest'! komt alle mee.
Ghy deur-bedroefde, hoogh-beproefde!
Ghy Hoopeloose! waer ghy zijt.
Soo ghy ooyt hulp, of troost behoefde.
De Heylandt roept, nu is 't uw' tijdt.
14. Wel dubbeldt zael'ge Hemelingen.
Verheft u hert, verd' boven d'Aerdt,
Wilt willigh door al 't lijden dringen.
Den Hemel is 't veelvuldigh waert.
| |
[pagina 54]
| |
Of schoon dan Wereldtlingen trachten
Naer 't Aertsch genot, op 't Heyloos padt.
Soo laet ons 't heyl in Godt verwachten.
't Volmaeckt, is d' alderwaertste schat.
EMANUEL Altijdt. |
|