Nederlants treur-spel

[fol. *4v]

Eerdicht
Over 't Lof-herstellinghe, Speel-wijs der Nederlantsche Troublen.
Sonnet.

TE weynich of te veel sietmen de Rijmers schrijven,
Te weynich waer uyt t'volck, en t'Lants waerschouwingh wist,
Te veel t'geen gaijle Ieucht, in s'werrelts lust doet stijven
Waer door men t'naeste pat, tot Godt te comen mist.

Dus Ionck en grijse le'en, laet ons dan vlijtich wenden

Te lesen in dit Bocck, waer datmen ons voorstelt
De groote straffen Godts, die't Neerlant deerlijck schenden
En siet hoe onsen God s'Spaensch wreetheyt heeft ghevelt.

Lofwaerdich zijt ghy dan op Helicon te blijven

Ian Siewerts Colm Soon, waer u den Lauwer ciert
Der konst Goddinnen al, die deur eer Ionstich drijven
Mijn vrient, u Croonen t'hooft, die soo vroom Bataviert.

Siet Mome die door Nijt gheraeckt Zijnde ten ende

En door valsch tonghen list, Mercuri deet ghewelt
Bemint de waerheyts Cunst, soo sal u Gode sende
Rust, Liefd baert Eendracht, twelck ons tot betrouwen stelt.

Liefd baert Eendracht.