Nederlants treur-spel

[fol. *4r]

Sonnet.

LAnt lievers leest en siet dit Treurspel, hoe dees Graven
Mosten doort Spaens geveyns 'tbloedich Tonneel betreen.
Heyl sy den Batavier, die met zijn rijcke reen
Ons watrich weer vervarst, en drooch verstopte haven
Lust gierich was verweckt in dees Cronijck te slaven.
Tot nu van achterdocht, toesicht voor't alghemeen,
Schout haer bespoorde wech, ofter schoon vaeylich scheen,
Soo wert ghy niet begift, met onverdiende gaven.
Sluymen u ooghen toe; op offert dan u hart
Den Thuyn die vanden Leeuw, staedich bewandelt wert
Int waecken, dat geen leedt ons schaed'lijck mocht geschieden
Wel vry Batavia, aenmerckt nu eens hoe vart
U 't Iock ontvloden is, en Hollant willich tart
Den stijf besmeden Mars, haer spits vernuft te bieden.

Rijckdom baert Sonde.