Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon

Op-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst

[fol. N1r]

Bergen-op-Zoom, Liefde maeckt Eendracht.

Refereyn op de Reghel.

WAt Eer, wat Deugt, wat vreugt placht ons de Konst te geven
De Edel Redenrijck, maer laes! nu heel in sneven,
Deur Mars, Momus bey, gheheel tot niet ghebracht,
Maer uyt Levender Ionst wort zy weer opgheheven,
Want by haer is de Konst, lief, weert en groot gheacht,
Dus roep ick nu als Bood, Mercuri wijs bedacht,
Dat hy de wete doet, aen die de konst oyt minden,
Dat elck syn beste doet, na prijs en eere tracht,
En thoonen dat ghy zijt, elck van haer beste vrinden,
Behanckt haer zale schoon, wilt uwe jonst ontbinden,
Besproeyt de plaetse net, met alderhande kruyt,
Pluckt Lauwertaxkens eel, besteeckt met groene Linden,
Maeckt dat Pegasus vloet, daer lustich springht en spruyt,
En dat der Muysen stem, daer vrolijck maeckt gheluyt,
Laet Midas in syn rust, en hout hem vast in boeyen,
Jaecht Charon doch me wech, met syn ghelapte schuyt,
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

Comt Aristoteles, nu uyt den Grieckxschen Lande,

Comt ghy Homerus oock, als mannen van verstande,
En ghy Virgili mee, maeckt u oock hier bekent,
Orpheus met u spel en zanck menigherhande,
Nae't Hof van d'Edel konst u dat elijcken went,
Maer gheen Konst-haters quaet laet hier doch zijn ontrent,
Want die verachters quaet, die moeten wy versaken,
Want d'Edel Reden-rijck die wort van haer gheschent,
Comt Demosthenes kloeck met uwer Grieckscher spraken,
Diemen in Reden-rijck veel Boecken heeft zien maken,
Staet Rethorica voor, thoont nu wie dat ghy zijt,
Comt Theophrasto vry, en wilt doch niet versaecken
Dees Edel Const oprecht, in spijt wie dat benyt,
Maeckt dat doch over al haer Broeders zijn verblyt,
Wilt doch het boos ghespuys nu eens te recht afsnoeyen,
Brengt haer gheheel tot niet, 't is nu den rechten tyt,
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

[fol. N1v]

 

Comt Paris, opper-Prins van d'Amoureuse Jonghen,

 

Comt Aristoffanes, die aerdigh hebt ghezonghen,

 

Maeckt dat Rethorica weer comt in hare Jeught,

 

Comt al uyt Liefden hier met zinnen onbedwonghen,

 

Laet ons ghelijckerhandt nu scheppen nieuwe vreught,

 

Want uyt dit Edel Hof spruyt niet dan alle deught,

 

Sy zijn onwijs bedacht die dese Const bestryden,

 

Al is de Mensch bedroeft, zy't herte weer verheught,

 

Comt Pluto uyt de Hel, en wiltse doch kastyden,

 

Grypts' in Vulcanus tang, doet haer u straffe lyden.

 

Al die Rethorica verachten heel tot niet,

 

Neemt die in u ghewelt, wilt gheen Zoylisten myden,

 

Maeckt ons dit Volcxken quyt, eer daer meer quaet gheschiet,

 

Brengtse in't Hels ghehucht, zingt haer een droevigh Liet,

 

Loont haer met sulcken loon al die Konst verfoeyen,

 

Dan mach dees Edel-konst leven sonder verdriet,

 

So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

 

 

 

Prince.

 

 

 

Comt Iupiter oock hier met u Hemelsche dinghen,

 

Mercuri konstigh Knecht, wilt danssen ende springhen,

 

Diana comt oock meed, Minerva Liefde thoont,

 

Comt Camilia schoon, die Solimon kost dwinghen,

 

Comt Penticilia, die weerdigh zyt ghekroont,

 

Ghy oock Terencius, gheen Nyders en verschoont

 

Die d'Edel Redenrijck verachten en misprysen,

 

Maer maeckt dat Liefd' en Trou by haer met vreden woont,

 

En dat zy wort ghe-eert, van Oude, ende Grysen,

 

Laet haer niet dolen meer, wilt haer een plaetse wysen

 

Daer zy in vreden leeft, een yeder doet zy goet,

 

Van haer comt niet als vreught, men ziet daer deught uyt rysen,

 

Daerom Lief hebbers al, scheyt doch eens goeden moet,

 

Al is zy zieck en kranck, helpt haer weer op de voet,

 

En wilt niet wachten lang, maer wilt u neerstigh spoeyen,

 

Pluckt eenen Lauwer-tack, en gheeft haer eenen hoet,

 

So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.

Timmert met Liefde.

Knape van't Ionck Vreughden-Bloemken binnen Bergen-op-Zoom.