Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon
(1624)–Jan Sijwertsz Kolm–
AuteursrechtvrijOp-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst
[Folio N2r]
| |
Refereyn op de Reghel.
REthorica die is een Maeght wel waerdt gepresen
Maer wort door spotters quaet getreden met den voet
Zy is en was voor langh, alsoo wy connen lesen,
Door haer geniet hy vreugt, die by haer soeckt te wesen
Vermaect oock 'sMenschen geest, en is als honigh soet,
Fy u die haer veracht, wilt doch eens worden vroet,
Sy bringt Eer en Deught by, oock een vriend'lijck vermaecken,
Die haer te recht bemont, die doet zy altijt goet,
En doet den Mensche oock uyt-richten schoone saken
Door Godts gheest, en door haer most d'Afgodery staken,
Want zy door reden goet't vuyl ghebreck heeft bethoont,
Die Gods Gheest heeft, en haer zietmen in Liefde blaken,
Want daer goed' reden is, veel deughden daer oock woont,
En die is Reden-rijck wort met Lauwer ghekroont,
Hierom Liefhebbers al, wilt u doch t'samen spoeyen
Om Minnen dese Maeght, zy haer Minnaers wel loont,
Soo sal Rethorica veracht recht weder bloeyen.
Die dese Maeght recht mint, voelt in zijn hert een vreught,
Sy doet door Godes gheest veele onlust verdryven,
En die haer recht ghebruyckt, verquickt zy zyne Jeught,
Ja door de Redenrijck wast den Mensch op in deught,
Wat is doch aenghenaem als het Redenrijck schryven,
Met Redenrijck elck can in veele plaetsen blyven,
Ende door Redenrijck wort seer veel quaet belet,
Redenrijck toorn stilt tussschen Mannen en Wyven,
En daer goed' reden is, daer is oock Godes Wet,
Dat reden wort veracht, dat comt (hier wel op let)
Meest door een dom verstant, door Sathans uytghesproten,
Momus heeft Broeders veel, maer haer woorden voorsiet
By hem die reden heeft, en daer meed' is begoten,
Momus die vlieght dan wech als eenen Pyl gheschoten,
Dit doet de reden-Maeght het quaet doet zy af-snoeyen,
Mint haer ghelijck ick doe, 't heeft my nimmer verdroten,
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.
| |
[Folio N2v]
| |
Een die is Redenrijck die is elck aenghenaem
Om haer vermaeck lieflijck groot gheacht by de ouden,
Die Rethorica mint met hert en zinnen t'saem
Die is in syn beroep, neerstich en oock bequaem,
Door haer comt groot verstant dat sy den mensch laet houden,
Sy doet en heeft ghedaen datmen ledicheyt schouden
Want niet dan soeticheyt en comt door haer in t'licht,
Empedocles die was die op redens maecht bouden
Hoe aenghenaem was oock al Homerus ghedicht
Virgilius hy oock in const noyt heeft gheswicht,
Ende duysent ander meer, onnoodich te verhalen
Rethorica altijdt, altijdt den vromen sticht,
En bringht op rechten wech die in onverstant dwalen
T'is waer spotters syn veel die haer met schandt afmalen,
Sulcks laet ons achten niet, maer in reyn liefde groeyen
En blyven by de const behouden redens palen
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.
Prince
Prins Godt Heer vande const wilt ons doch goedertieren
Verstercken door dijn Geest uyt rechter liefden al,
Soo sullen wy bestaen als vrome Orangieren
En betoonen door const dat wy syn Batavieren,
Ende oock door de const u loven met gheschal
Soo langhe als wy syn hier in dit treuren dal,
Sal heer ons hert en mont u stedes den lof gheven
Stiert ons doch inden wech die enghe is en smal,
Bekeert de boose oock bidden wy Heer verheven
En schenckt ons door ghenaed hier na het eeuwich leven,
Wilt stoppen oock den mont hem die ons const vracht
Maeckt dat het vuyl ghedicht van ons wert wech gedreven,
En dat yder dees maecht omhelsen wilt met cracht
Want sy ghesproten is van Goddelijck gheslacht,
En gheen mensch van verstant laet haer uyt syn hert roeyen
Nu dan tot een besluyt yder na conste tracht
So sal Rethorica veracht, recht weder bloeyen.
In lyden verduldich. H.W. Muysenbloet. |
|