Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon (1624)

Levenders reden-feest, oft Amsteldams Helicon

(1624)–Jan Sijwertsz Kolm– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

Op-ghestelt By de Brabantsche Reden-Rijcke vergaderingh uyt Levender Ionst

Vorige Volgende



[Folio G1r]
Breda, Een is noodigh.
Refereyn op de Vraghe. GHelijck gheen meerder smert is haest de pijn der Hellen Die den Mensch meer bedroeft, en doet inwendigh quellen, En zyne Ziel ontrust ja inden hooghsten graet, Als dat hem zijn ghemoet beclaeght en gaet vertellen Dat hy door zonden veel van Gode wert ghehaet. So Baert de meeste vreught den Mensch die inder daet Ghevoelt dat Godes Zoon voor hem oock is ghegheven, En hem zijn doot toe past met het gheloovigh zaet, En gantsch verzekert is dat hy sal eeuwigh leven, Oock voelt in zijn ghemoet den Vrede hoogh verheven, Versoeninghe met Godt door Jesum ons ghebrocht. Sulck mensch gheniet veel rust, vreughde gaet hem aencleven, Sijn Ziel is wel ghetroost, al word hy schoon versocht, Dus om dat wert begheert, door konst te zijn ontknocht Waer in des menschen rust en lust meest is gheleghen, Alsoo leert de Schriftuer ('t is waerdt te zijn bedocht) Door vrede soet met Godt in Christo ons vercreghen. Want desen vrede soet, doet yeder Mensch verstaen Dat Godt in zijn gericht met hem niet en wil gaen, Maer hem vercooren heeft van alle eeuwicheden, Dewijl hy weet dat Godt in Christo hem neemt aen, En hem gheheel toepast zijn lyden en ghebeden. Nu desen vrede soet (so Paulus leert met reden) Wert in ons door 'tgheloof van Godes gheeft gheplant, Ny hy die sulckx ghevoelt is een van Christi leden, Want niemant dit en heeft die leeft in zond en schandt. Dus die in't hert beseft Gods vrede 't waerde pandt Gheniet den meesten troost, zijn Ziele leeft in rust, Want stadigh hy daer door grijpt Christum by der handt, En altydt door't gheloof Jesum den Heylant cust, Want desen vrede soet toe brengt den meesten lust, Den Mensche seer benaut, in zonden gantsch versleghen En vindet groote vreught, want vrees' wert uytgheblust Door vrede soet met Godt in Christo ons vercreghen.
[Folio G1v]
Die desen vrede heeft, ten rechten wel mach roemen, Wie is hy die my sal in Godts ghericht verdoemen? Als zijn ghemoet ghetuyght dat hy is Godes Vrint, Niet overheyt noch macht, noch yet dat is om noemen, Want Godt den Vrede gheeft die van hem zijn bemint, Nu desen Vrede soet de droefheyt gantsch verwint, En doet een groote vreught in 's Menschen herte baeren. Schoon hem de Werelt soeckt, zy nimmermeer en vint Den Vrede goet met Godt die hy schenckt zijn Dienaren, Want Christus alsoo sprack, gaende ten Hemel varen: Den Vrede schenck ick u, tot uwen troost in noot, Dies desen schoon Schat wilt in u hert bewaeren, Die u niet nemen can de bleecke bitter doot. Die desen vrede heeft, gheen Cruys hoe swaer en groot En isser dat hem can tot onrust gaen beweghen, Sijn Ziele is ghetroost in dese Werelt snoot Door vrede soet met Godt in Christo ons vercreghen. Prince. O Princelijcke Prins, hebt doch met ons ghedult Al is der zonden maet op't hooghst in ons vervult, Met Dauid bidden wy: V rechten ons wilt leeren, Al hebben wy ghedwaelt, wy kennen onse schult, Dus uwen Vrede milt van ons niet en wilt keeren Dewyl o stercke Godt, ghy Heer alleen der Heeren, De rust te recht bestaet in desen Vrede soet, En doet ons hert in vreught meer ende meer vermeeren, Ja u oock dancken Heer en dat in diep ootmoet, Want die den Vrede schoon gekocht door Christi bloedt Met u o Heere voelt zijn herte gantsch doorstralen Can roepen door den Geest: o Abba Vader goet, En leeft gheheel gherust, ja hoeft gheen troost te halen, Dus Heere doch bekeert die vanden vrede dwalen, Gont haer oock uwen Geest, en troostelijcken zeghen, Om te ghenieten rust in dese droeve dalen Door vrede soet met Godt in Christo ons vercreghen. Een is noodigh. Van de Camer van Vreuchden-dal, ghenaemt 't Bercken-Rijs, binnen Breda in Brabant.

Vorige Volgende