De wegen(1916)–Marie Koenen– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 39] [p. 39] Zal dan eindeloos.... Zal dan eindeloos niet einden Wisseling van lust en pijnen? Wijken wondren, waar verkwijnden Droomenbloei en vreugde-schijnen? Zal dit immer moeten duren... Opgenomen - uitgestooten? Heeft het leven harde muren, Harde poorten hard gesloten? Balling uit mijn vrede stede, Zwerver uit de dorre landen, Zinnend naar vergeten bede, Leeg dit harte, leeg deez' handen, Kniel ik voor gesloten deuren, En mijn hongerende ziele Wacht het wondere gebeuren Dat er nieuwe glansen vielen, [pagina 40] [p. 40] Dat er vielen nieuwe glansen, Lafenis van licht en luister, Van der vrede-stede transen In dit dorre dichte-duister.... Tot weer bloei en vreugde-schijnen Uit deez' oogen zullen lichten, Tot de duisternissen kwijnen En de harde poorten zwichten. Zal dan eindeloos niet enden Wisseling van pijn en lusten? Wegen wijken, wegen wenden En het harte schreit om ruste. Vorige Volgende