Verzen

[p. 258]

CLXXIII.

Klinkende, klinkende en altijd-door klinkende,

Klinkende in mijn oore', o trompetten steeds statig,

Door zuilen klinkende grootsch-plecht-statig

Mijner Ziel Orgel, mat-glinsterend-blinkende

Orgel in 't hoog kerk-ruim stervende krinkende

En weer òp-òp-klinkende, matig

Tonen uit-gevende, statiglijk-statig

En dof uitdreunende zinkende, zinkende,

Dan weer op-neuriend in glas-heldre akkoorden,

Hoog boven 't steunend sombren van der ziel smart,

Dat zelden zielen voelden, schoon zij 't hoorden.

O zielen, menschen-zielen zijn als woorden,

IJdlijk, ijdlijk gesproke'. O zij geen ziel hard,

Want der ziele muziek behoeft geen woorden.