Verzen

[p. 224]

CXL.

Onschuldig op des Levens golven deinen

Laten moet elk zich, die 'n groot-machtig Schijnend

En Zijnd waarachtiglijk wil zijn en schijnen

Wil oppermachtiglijk voor zich en zijne

In-zich-zelfs diepste Ziel-zelf. O Gij, mijne,

Mijn eigen Ziel, laat u toch nooit verkwijnend

Door andrer menschen schijnbre ziel, wegdeinend

Op het fataal getij, uw hoog-schoon-reine,

Door niemand, noch mij-zelf begreep'ne fijnheid

Verdwijnen doen, o Ziel, mijn Ziel, die sterk staat,

Ondanks uw mensch-zijn en uw eigen kleinheid,

Die toch, trotsch op haar innerlijkste blijheid,

Weet dat zij is in zich de reinste vrijheid,

En dat haar Zijn op aard hoog als een Kerk staat.