Verzen

[p. 210]

CXXVI.

O Herders-knaap, die bliest op zoete fluitjes,

Wie zijt gij wel, wie meent gij wel te wezen?

Een van die dichter-vorsten, die vóór dezen

Zongen hoog uit, niet zoekend naar geluidjes,

Maar zich-zelf voelend in diep-innig vreezen

Voor hun-zelfs grootheid, op 't gelaat der luidjes,

Daarom-heen luistrend, heerlijk staand te lezen?

Gij rijmertje achter uwe spiegel-ruitjes, -

Gij allen, prinsjes, die u-zelf monarch waant

Om een hand-voll'tje nauw-artistisch snood-zijn,

- 'k Zeg hier iets wat gij ganschlijk nog niet argwaant -

't Gaat nu pas aan, gij laffe dekadentjes,

Laat andren werken in hun eenzaam groot-zijn,
Maar gaat zelf zoetlijk leven van uw rentjes.