Julia (onder ps. Guido)

[p. 63]

XXXIII.
Rome bij nacht.

Ik min het nachtlijk dolen door uw straten -

Bij starrenlicht is alles dubbel schoon -

En nu eerst legt gij voor mijn oog ten toon,

Wat schat der eeuwen stroom u heeft gelaten:

Gij ligt zoo stil en in uw lot gelaten,

O droom des tijds! Vorstinne zonder troon!

Versmeten wereld, die door alle goôn

Dan door de Schoonheid zelve zijt verlaten!

En al de zangers, die uw zonen waren -

Ik hoor hun stemmen, door den dood verdoofd:

Zij jammren zachte met ontstemde snaren

Om de' eeuw'gen roem, u door hun lier beloofd...

Maar in de verte zie ik eenzaam waren

Den bleeken Maro met ontlauwerd hoofd...