A-loong van Wanica

Rijden op fo ca lu

De haan heeft nog niet gekraaid, maar A-loong is al klaar wakker. Hij probeert weer te slapen, maar het lukt niet. Wanneer de haan kraait, ziet hij de eerste zonnestralen al aan de hemel. Hij kruipt uit zijn bed en gaat snel in bad. Hij trekt zijn beste kleren aan.

Opa zit al gekleed op balkon. A-loong Patrik kijkt verwondert naar opa. Hij vraagt zich af wanneer opa is opgestaan om te baden. A-loong had niets gehoord.

Opa ziet zijn verwonderde blik en lacht weer eens totdat zijn ogen als spleetjes dicht knijpen.

‘Als je vroeg opstaat, dan heb je genoeg tijd om van buiten en van binnen wakker te worden.’

[p. 9]

A-loong Patrik begrijpt hem niet zo goed. Hij weet wel, dat het wijze woorden moeten zijn.

Opa heeft zelfs al soep gekookt. Ze drinken beiden een kom jok-djoi. Het is een stevige soep. Papa noemt het ook wel blaka soepoe want het is erg donker, maar wel heel gezond. Het wordt van natuurlijke wortelkruiden gemaakt.

Mama en papa gaan niet mee. Broertje ook niet. Tegen zeven uur vertrekken ze naar Lelydorp. Opa slaat af naar de Indira Ghandhi weg.

‘Het is altijd druk op fo ca lu. Zelfs nu in de vakantie,’ zucht A-loong. Hij noemt deze weg altijd fo ca lu, dat heeft hij van opa overgenomen.

Opa had hem verteld, dat deze weg vroeger Pad van Wanica heette. Tot nu toe noemt men het zo. Maar, de oude Chinezen hadden deze weg een eigen naam gegeven, fo ca lu. Het betekent letterlijk ‘treinstraat’.

De treinen reden vroeger langs deze weg naar de stad. Je kan de oude treinen nog zien staan te Onverwacht in het district Para.

In Lelydorp slaan ze af bij de watertoren en stoppen bij een grote Chinese supermarkt. Aan de overkant bij de warungs koopt opa een paar pakjes cassave en bananenchips. A-loong Patrik loopt ook mee en kijkt naar de Javaanse

[p. 10]

gerechten. Hij ziet de nasi van maè, dat is de bruine nasi van Meredith.

Opa loopt naar een oude maè.

‘Wan-ling,’ lacht ze.

‘Fafu ju? Hoe gaat het?’ lacht Opa terug.

‘Bun,’ zegt de oude javaanse vrouw.

‘Diesie na Mikel boi, dit is Mikel zijn zoon. Kan hij even hier zitten?’ vraagt opa.

Maè knikt en begint een praatje met A-loong Patrik.

Opa moet naar het politiebureau om een vergunning voor papa op te halen. Het bureau is aan de overkant van de warungs.

Opa is snel terug. Zij rijden naar de houtzagerij en opa bestelt wat hout bij meneer Persad.

‘Wanneer mag ik langs komen voor die rug behandeling?’ vraagt Baas Persad.

Opa belooft hem maandag te helpen. Ze rijden weer verder. Opa slaat af bij de Houttuinweg en rijdt langs het Tout Lui Faut kanaal.

‘Waar gaat opa?’ vraagt A-loong Patrik.

‘Naar Dijkveld, ik moet cement voor je papa kopen,’ antwoordt opa.

Dijkveld ligt ook in district Wanica, daar heb je veel meer bedrijven en fabrieken.

Zij naderen het plaatsje Tout Lui Faut.

[p. 11]

‘Kijk, opa, daar is de grote raffinaderij van onze N.V. Staatsolie Maatschappij Suriname,’ zegt A-loong trots.

Opa knikt: ‘Ik rij alleen maar met “unleaded” van onze eigen Staatsolie.’