Rani en de slangenkoning

[p. 7]

De heks

Tante Mala, zo noemde Rani haar nieuwe moeder, was in het begin erg aardig.

Maar na enkele dagen werd tante Mala steeds norser en bozer. Ze liet Rani van de vroege ochtend tot de late avond werken. Rani werd steeds verdrietiger en 's avonds huilde ze altijd. En heel vaak zong ze bij het venster een treurig lied:

‘Vadertje, vadertje
waar ben je naar toe?
Ik moet zo hard werken
en ik ben altijd moe

Wat was het vroeger plezierig
met jou te zijn
het leven was een feest
net als de zonneschijn.’

Maar er was niemand die de arme Rani kon horen en niemand kon haar helpen.

Op een avond lag Rani wakker in bed. Tante Mala had haar zomaar zonder eten naar haar kamer gestuurd! Het was al diep in de nacht maar Rani kon maar niet slapen van de honger.

[p. 8]

Plotseling hoorde ze vreemde geluiden uit de keuken komen. Doodsbang stond Rani op en liep zo zachtjes als ze maar kon naar de keuken. Langzaam duwde ze de keukendeur open en van schrik bleef ze verstijfd staan:

‘De wereld is gemeen
Daarom dans ik op mijn teen
Hahahai! Hihahee!
Kaikai, kleine kaaiman
dans met me mee!

Ik haat alle kinderen
Ik haat alle mensen
Niemand moet mij hinderen
Wat voor kwaads kan ik nog wensen?
Hahahai! Hihahee!
Kaikai, kleine kaaiman
dans met me mee!’

TANTE MALA WAS EEN HEKS! Dus dáárom deed ze zo gemeen! Het was maar beter dat de heks niet wist dat Rani haar gezien had. Zachtjes trok Rani de deur achter zich dicht..., maar het was al te laat. De heks had haar al gezien!

‘Hahahai! Kom hier!’ riep de heks.

[p. 9]

[p. 10]

Rani durfde zich niet te bewegen.

‘Kom hiér, zeg ik je. Kom hiér...’, gilde de heks met een valse stem. Bevend liep Rani naar voren.

‘Hahahai! Dus eindelijk weet je het... Ik heb jou en je vader mooi voor de gek gehouden! Hahahai! Ik háát kinderen..., en daarom zal je voor me moeten werken tot je erbij néérvalt! En nu naar bed! Morgen zien we wel verderrr!’ krijste de heks.

Zo snel als ze maar kon, deed Rani de deur achter zich dicht en rende naar haar kamer. Met een lege maag en doodsbang viel ze pas tegen de ochtend in slaap.