Koning Bali en de macht van Divali

[p. 16]

Vamana de dwerg

Ver weg, nog veel verder dan de hemel, woonde de goede godin Laksmi. Ze zag en hoorde alles wat op aarde gebeurde. Laksmi vond het heel erg dat koning Bali zo wreed was.

‘Ach, ach. Waarom is deze koning toch zo wreed? Waarom laat hij de mensen zo lijden? Dit mag zo niet doorgaan. Er moet een eind aan komen. Ik zal met Vishnu, mijn man, praten.’

Laksmi liep naar haar man, de grote god Vishnu, en vroeg hem of hij de mensen wilde helpen.

‘Hm. Dat is erg moeilijk’, zei Vishnu. ‘Hoe moet ik de mensen helpen? De grote god Shiva, mijn eigen broeder, heeft koning Bali zo machtig gemaakt. Als ik iets tegen koning Bali begin, wordt Shiva erg boos en ik wil geen ruzie met Shiva krijgen!’

‘Ach! Jullie mannen... Waarom gebruik je dan geen list? Je hoeft koning Bali toch niet aan te vallen? Je kan hem toch in een val laten lopen?’ vroeg Laksmi.

[p. 17]

Vishnu keek twijfelend naar Laksmi.

‘En je zou mij een heel groot plezier doen’, zei Laksmi, ‘want ik vind het heel erg dat de mensen zo moeten lijden. Je houdt toch wel van mij?’

‘Vooruit dan! Ik zal die koning Bali een lesje leren. Zo'n wrede koning mag niet over de mensen regeren! Ik hoop alleen dat ik geen problemen met Shiva krijg....’ zei de grote god Vishnu.

Laksmi klapte in haar handen van blijdschap. Eindelijk zouden de mensen van de wrede koning Bali verlost worden!

Vishnu bedacht een mooi plan.

Hij vermomde zich als de dwerg Vamana en verscheen op aarde. Bedelend zwierf Vamana de Dwerg over de aarde. Overal waar hij kwam, klaagden de mensen over koning Bali. Tenslotte kwam Vamana bij het paleis van koning Bali. Vamana vroeg of hij de koning mocht spreken en dit werd toegestaan.

‘Jij bent uit vrije wil bij mij gekomen?’ vroeg koning Bali.

‘Ja, Uwe Hoogheid’, antwoordde Vamana.

[p. 18]

‘Vreemd. Niemand komt uit vrije wil hier. Iedereen is bang om ondervraagd en onthoofd te worden. Wat jij gedaan hebt, is dus erg dom. Je zou direkt onthoofd moeten worden’, zei koning Bali en hij grijnsde boosaardig.

‘Of erg slim, Hoogheid’, zei Vamana de Dwerg.

‘Slim? Misschien! Vertel me, wat heb ik vanmorgen gegeten?’ vroeg de koning.

‘Vier ijsjes, een roti en drie loempia's....’ antwoordde Vamana.

‘Fout! Dom, èrg dom....’ zei koning Bali.

‘En een taart die U stiekem naar Uw kamer heeft meegenomen’, zei Vamana.

Dit vond koning Bali helemaal niet zo leuk. Hoe wist deze dwerg alles zo precies?

‘Waarom heeft een hoofd twee oren?’ vroeg koning Bali.

‘Wat door het ene oor binnenkomt gaat door het andere oor eruit’, zei Vamana de Dwerg.

Bah! Koning Bali keek boos. Dit was een slimme dwerg! Bali kon hem niet laten onthoofden! Maar gelukkig waren er genoeg domme mensen in het land...

[p. 19]

[p. 20]

‘Jij bent niet dom. Je hoeft dus niet onthoofd te worden. En omdat je maar een bedelaar bent, zal ik je belonen! Wat voor geschenken wil je hebben?’ vroeg koning Bali.

‘Ach, ik verlang niet veel. Ik wil net zoveel land als ik met drie stappen bedekken kan’, zei Vamana.

‘Drie stappen? Jij? Een dwerg?’

‘Alstublieft...’

‘Hm! Vind je dit wel slim? Ik vind het erg dom. Eigenlijk zou je onthoofd moeten worden! Maar goed, ik zal me aan mijn belofte houden. Je krijgt net zoveel land als je met je drie stappen bedekken kan. Morgen zullen we zien hoe je dit aanpakt!’

Vamana boog diep en verliet het paleis.