Vlaming is aanvaarding
Als je in Nederland gepind hebt, verschijnt in het schermpje ‘geslaagd’. In Vlaanderen staat ‘aanvaard’. Twee woorden, twee werelden.
Wij Hollanders - voor de Vlaming zijn alle Nederlanders Hollanders - houden van het woord geslaagd. Het ruikt naar overwinning en succes. Ook hoeven wij niet veel te presteren om onszelf geslaagd te vinden.
Aanvaard is in alles het tegendeel van geslaagd. Het woord staat voor nederigheid en bescheidenheid. De Vlaming aanvaardt uw betaling. Je ziet hem op de knieën liggen, het hoofd gebogen, zich excuserend dat jouw geld op zijn bankrekening wordt bijgeschreven. Dank u heer.
Vlaming is aanvaarding. Hij aanvaardt de leraar in de klas, de baas op het werk, het misbaksel België. Wat moet hij ook anders? Hij heeft niet om het leven gevraagd en verder vraagt ook niemand hem iets.
Dat wil niet zeggen dat de Vlaming geen mening heeft. Nou en of. Maar hij is er zuiniger op dan op zijn vrouw. Ooit hoorde ik de Vlaamse cabaretier Dirk Denoyelle zeggen dat Hollanders en Vlamingen allebei een a hebben. De Hollander die van arrogant, de Vlaming die van achterbaks. Dat zijn wat minder vriendelijke varianten van geslaagd en aanvaard. De Hollander denkt voor in de mond, de Vlaming achter de elleboog.
Al meer dan een jaar heeft België geen regering meer. Valt België uiteen? Moet Vlaanderen samengaan met Holland? De gedachte alleen al is de Vlaming een gruwel. Hij is mordicus tegen. Alleen als het echt niet anders kan, zal hij het aanvaarden.