Op weg naar heiligheid
Heilig word je niet zomaar. Zowel voor als na je dood moet je in topvorm zijn. Je moet onberispelijk leven in de Heer, netjes sterven en vanuit het graf minstens twee wonderen doen. Dit lukt weinigen.
Belgen en Nederlanders zijn dezer dagen in heiligheid vereend. De Belgische pater Damiaan werd op 11 oktober in Rome heilig verklaard. Zover is onze pater Peerke Donders nog niet. Hij is in 1982 zalig verklaard, maar zijn heiligheid vergt nog een wonder. Dat weerhoudt Tilburg er niet van deze maand groots te vieren dat hij daar op 27 oktober tweehonderd jaar geleden werd geboren.
Damiaan en Donders werkten beiden onder de melaatsen in de tropen. Dat gaat je niet in je koude kleren zitten. Melaatsheid is een vreselijke ziekte die je ledematen weg laat rotten en die op het laatst zulke vormen aan kan nemen dat als je iemand een hand geeft, je die soms niet meer helemaal terug krijgt.
Bij zo'n proces van heiligverklaring kijkt Rome naar de kleinste dingen. Zo had Donders even een minpuntje. Hij zou gerookt hebben. Dat vinden we tegenwoordig niet leuk. Maar in die melaatsenkolonies dampte iedereen als een schoorsteen als middel tegen de stank. Gelukkig is onlangs uit nader onderzoek ter plekke in Suriname gebleken dat Donders elke keer als hij er een opstak, hij een stuk verderop ging, naar zijn eigen rookplekje. ‘Uit respect voor de zieken’, meldt de rapporteur. Tilburg kan opgelucht adem halen.
Nee, heilig worden is geen sinecure. Ik heb helaas af moeten haken.