Twee kankerpatiënten
Ik kan er niets aan doen. Maar toen ze deze week in Barcelona een voetballer de lucht in gooiden, moest ik denken aan een voetballer die ze in Venlo de grond in trapten.
Twee voetballers, twee kankerpatiënten.
Eerst die van Barcelona. Bij Eric Abidal (31) werd zeven weken geleden een tumor op de lever ontdekt. Na de operatie herstelde Abidal zo snel dat hij deze week in de wedstrijd tegen aartsrivaal Real Madrid de laatste minuten mee mocht doen. Zijn medespelers waren zo blij dat ze hem na afloop jonasten. Honderdduizend mensen schreeuwden hun kelen schor. ‘Zoiets als dit heb ik nog nooit meegemaakt’, zei een beduusde en emotionele Abidal.
Dan die van VVV uit Venlo. Bij Frank van Kouwen (30) werd eind vorig jaar een kwaadaardige darmpoliep gevonden. Die is verwijderd en Van Kouwen heeft chemokuren ondergaan tegen uitzaaiing. Hij wil in september zijn carrière in het betaald voetbal hervatten. Maar niet bij VVV. De club zette hem op straat. VVV weigerde dit voorjaar het aflopende contract van de zieke speler te verlengen. Een klap voor routinier Van Kouwen, die al zes jaar voor VVV speelt.
Ik weet het, je kunt kankerpatiënten niet zomaar vergelijken. En voetbalclubs als VVV en Barcelona al helemaal niet. Maar beide zijn werkgever in de sport. En juist in de sport verdienen geblesseerden en gekwetsten extra zorg en aandacht. Luister hoe VVV het zelf op zijn site formuleert: ‘Betrokken en verbindend, twee kernwaarden die VVV-Venlo wil uitdragen.’
Auteursrechtelijk beschermd