Mediteren crediteren
De Maharishi uit Vlodrop is gisteren in India gecremeerd. Zijn as wordt uitgestrooid in de heilige rivier de Ganges. Eerst was er sprake van dat de goeroe, die in zithouding verstijfd was, in die stand afgezonken zou worden in de rivier. Gelukkig is dat niet gebeurd. Afzinken doe je een betonblok, maar niet iemand die de grenzeloosheid van de menselijke geest symboliseert. Die moet gewoon oplossen in stromend water.
Ik wist nooit precies wat ik van de Maharishi moest denken. Van de ene kant mocht ik hem wel. Hij lachte altijd. En je kunt geen hekel hebben aan mensen die steeds vrolijkheid verspreiden. Daar zijn er veel te weinig van. Bovendien beschikte hij over uitzonderlijke geestkracht. Anders ga je als wereldberoemde Indiase goeroe niet in Vlodrop wonen.
Van de andere kant had ik een hekel aan hem, omdat hij zijn zweverigheid voor veel geld verkocht. Zijn volgelingen transcendeerden miljoenen zijn kant uit. Mediteren, crediteren. Vandaar wellicht ook steeds die lach. Je ziet dat ook elders in de wereld van spiritualiteit en esoterie. Degenen die algehele onthechting van het aardse prediken, blijken zelf een bijzonder scherp oog voor geld en goederen te hebben.
Loskomen van de wereld mag wat kosten. Zo zijn cursussen waarin je op zoek moet naar jezelf peperduur, zeker als je de geringe afstand in aanmerking neemt.
Auteursrechtelijk beschermd