Volledige werken. Deel 13

Drinklied.

Wie 't leven haat en feesten vlucht,

Ontvliè gerust ons zij',

Wij drinken, zingen, zijn verheugd,

Ons hart is zonder lij!

De wijsgeer droom' zooveel hij wil
Aan 's werelds onverstand;
Wij luistren niet naar zijn bedil
En volgen onzen trant.
Hij schimpe maar zoo hard hij kan
Op onze zottigheid;
Wij lachen al zijn wijsheid uit:
't Is alles ijdelheid!

Wie 't leven haat en feesten vlucht, enz.

Dat de geleerde lettren eet'
En mijmer' dag en nacht,
Op muffen boek en perkament
En nimmer vroolijk lacht.

[p. 186]

 

Dat hij, nog jong, het zwierig haar

 

Doet grijzen voor den tijd;

 

Wij lachen zijne studie uit:

 

't Is alles ijdelheid!

 

Wie 't leven haat en feesten vlucht, enz.

 

 

 

Hij domple zich de liefdezot

 

In 't zoete van de min;

 

Wij drinken 't schuimend druivensap

 

Bij volle teugen in.

 

Wij lachen met wie zuchten loost,

 

Met wie zijn liefste vrijt;

 

Wij lachen die comedie uit:

 

't Is alles ijdelheid!

 

Wie 't leven haat en feesten vlucht, enz.