Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

Noch een ander Leyssen-Liedeken, om het Kindeken Iesus te groeten in't Bethleem.

Stemme: Met den eersten.

LAet ons gaen naer Bethleem,
Den nieuwen Coningh groeten,
En kussen daer dat Lamken tem,
Sijn Handekens en Voeten:
En loven hem want hy is't weert,
Die d'ootmoedigheydt begheert.
Den Cleenen, den Cleenen, den Cleenen.

Den hooveerdigen, en [steegh,]

[p. 69*]

 

Can't Kindtjen niet sien suyghen:

 

Het Stalle-deurken is te leegh,

 

Hy moet sich neder-buyghen:

 

En van herten zijn gherust,

 

Vriendelijck van Iesus kust;

 

Den Cleenen, den Cleenen, den Cleenen.

 

Zyt ghy met yeder in peys,

 

Ghy moght hem vry aenspreken:

 

Om peys, daelt hy uyt sijn Paleys,

 

Daerom sijn ooghskens leken?

 

Dit kleen nieu gheboren Kindt,

 

Den vredsamighen bemindt;

 

Den Cleenen, den Cleenen, den Cleenen.

 

Al die reyn van herten zijn,

 

En s'duyvels strick ontvlieghen:

 

Aenschauwen daer sijn schoon Aenschijn,

 

En 't Kindeken blij wieghen:

 

't Zijn inwoonders van sijn huys,

 

Verr' uyt s'wereltsche ghedruys;

 

Den Cleenen, den Cleenen, den Cleenen.

 

Al die arrem zijn van gheest,

 

En geren 't cruyce draeghen:

 

Zijn al gheroepen tot dees Feest,

 

Godt heeft in hun behaeghen:

 

Vroyelijck met 't Kindtjen speelt,

 

En in sijne liefde queelt.

 

De Cleenen, den Cleenen, den Cleenen.