Het II. Deel vanden speel-hof der liefde Godts

[p. 32]

Den Enghel Bewaerder, leert synen Discipel bidden dry soorten van Ghebedt, ende waerschout hem, dat het Ghebedt de wapen is van alle dees voornoemde stooten te weerstaen.

Stemme: Ieune bauté, que m'avez mis en cendre.
Ofte: Oh Heer! wanneer zal ick u eens dienen.
Ofte: Den nachtergael singhet.
Ofte: Devote hertekens.

LIeve kindt wilt ghy doen de keesten groeyen,
Van nieuwe deughden, in u hart ghesaeyt,
Met heete traenen moet gy die besproeyen,
Tot dat de rijpe vruchten zijn ghemaeyt.

Ach! David wenschste om der traenen vloeden,

Susanna oock daer deur de doot ontghinck:
Agar, en Ismael, daer door behoeden;
De onvruchtbaer Anna, oock een vrucht ontfinck.

Magdaleen kreegh quijtschelt van haere sonden,

De traenen waeren haer ziel medecijn:
En Monica, van haeren druck ontbonden;
Door wiens gheween bekeerde Augustyn.

De traenen suyveren der sonden vlecken,

Verlichten het herte, ziel, en verstant:
De traenen tot sich Godts gracie trecken,
En maecken heel vruchtbaar t'inwendigh landt.

De traenen zijn ghesteent, en diamanten,

Daer d'Enghels maecken af een schoone croon,
Die stellen op het hooft van dese Santen,
En door de traenen, krijghen die voor loon.

Hoe saligh is den mensch, wiens ooghen leken,

Voor hun, en al ander lieden misdaet:
Dat hert wordt dan g'heel in Godts liefd' ontsteken,
Ghestelt in goeden, puer, onnoos'len staet.

Och! stort doch traenen om Iesus Passie,

[p. 33]

 

En mediteert oock al sijn ander pijn,

 

Door dit medelijden en compassie,

 

Sult daer naer licht met Godt vereenigh[t] zijn.