Landmeten (onder pseudoniem Winston Leeflang)
(1992)–Michiel van Kempen–
Auteursrechtelijk beschermdWinston Leeflang, Landmeten. In de Knipscheer, Amsterdam 1992
DBNL-TEI 1
Wijze van coderen: standaard
-
-
gebruikt exemplaar
eigen exemplaar dbnl
algemene opmerkingen
Dit bestand biedt, behoudens een aantal hierna te noemen ingrepen, een diplomatische weergave van Landmeten van Winston Leeflang uit 1992. Winston Leeflang is een pseudoniem van Michiel van Kempen.
redactionele ingrepen
Bij de omzetting van de gebruikte bron naar deze publicatie in de dbnl is een aantal delen van de tekst niet overgenomen. Hieronder volgen de tekstgedeelten die wel in het origineel voorkomen maar hier uit de lopende tekst zijn weggelaten. Ook de blanco pagina's (binnenkant voorplat, 2, 6, 126, 128, 144, binnenkant achterplat) zijn niet opgenomen in de lopende tekst.
[ voorplat]
Landmeten
WINSTON LEEFLANG
IN DE KNIPSCHEER
[pagina 1]
LANDMETEN
[pagina 3]
Landmeten
WINSTON LEEFLANG
IN DE KNIPSCHEER
[pagina 4]
Landmeten
Copyright © 1992 Michiel van Kempen
Omslagfoto Michel Szulc Krzyzanowski
Vormgeving omslag Henrik Barends
Eerste uitgave februari 1992
In de Knipscheer, Singel 450, 1017 av Amsterdam
isbn 90 6265 3537 cip
[pagina 5]
Inhoud
| Proloog | 7 | |
| 1 | De Hongaarsen | 9 |
| 2 | De man in de zandloper | 28 |
| 3 | Schaamrood | 39 |
| 4 | Het huis van Herman, Hermans huis | 46 |
| 5 | Elk leven volgt zijn eigen wetten | 53 |
| 6 | Beton, idealen, keizer, energie | 63 |
| 7 | De leegte | 73 |
| 8 | Ik begrijp de mensen wel | 89 |
| 9 | De polaroidfoto | 97 |
| 10 | De zender | 107 |
| 11 | Jij at de vensterbank | 115 |
| Epiloog | 124 | |
| Brieven aan W. | 127 | |
[pagina 142]
Michiel van Kempen
Hoor die tori! Surinaamse vertellingen
isbn 90 6265 341 3
De Surinaamse literatuur is een nog jonge literatuur met een rijke orale traditie. Haar rijkdom en reikwijdte wordt hier in tweeënveertig vertellingen (van mondelinge overleveringen tot eigentijdse verhalen) alomvattend te boek gesteld.
‘De grote charme van de overleveringen is de ontdekking dat het uiteindelijk gaat om heel universele menselijke ervaringen. Hoor die tori! is door de variatie aan thema's en door de variatie aan kwaliteit een dwarsdoorsnede van wat er op het ogenblik door Surinamers wordt geschreven.’ (Trouw)
‘Het maakt eens te meer duidelijk wat een rijke vertelkunst Suriname heeft; ook om het land beter te begrijpen is het de moeite waard er kennis van te nemen.’ (NRC Handelsblad)
‘Hoor die tori! (waarin ook verhalen van zeer recente datum) is zeer de moeite waard. De orale vertellingen verrassen het meest: ze zijn allemaal even kostelijk. Hoor die tori! is een bundel vol - soms onverwacht - leesplezier. De enige kritiek is dat hij nog een stuk dikker had mogen zijn.’ (August Hans den Boef)
[pagina 143]
Michaël Slory
Ik zal zingen om de zon te laten opkomen
isbn 90 6265 339 1
Deze uitgave bevat de sterkste keuze uit het omvangrijke en veelzijdige oeuvre van een van Surinames grootste dichters (met Nederlandse vertalingen naast de oorspronkelijk in het Sranantongo en in het Spaans geschreven versies), en is samengesteld en ingeleid door Michiel van Kempen.
‘De verschijning van deze volwassen bloemlezing is een mijlpaal. Sommige gedichten doen een beetje denken aan Cees Buddingh’. Andere verzen kenmerken zich door een meeslepende lyriek. Maar ook hier weer dat muzikale ritme, soms versterkt door herhaling van zinnen. Michaël Slory, een gedesillusioneerd man, blijft zingen.’ (NRC Handelsblad)
‘De bloemlezing geeft een goed beeld van de ontwikkeling van Slory's dichterschap, van geladen revolutionaire, anti-koloniale poëzie in het Sranantongo, het Surinaams, tot de verzen van ontgoocheling in het Nederlands. Als een waarachtig Zuidamerikaans dichter kan hij moeiteloos van de politiek op de erotiek overgaan. De aantrekkelijkheid van Slory's gedichten ligt, wat het onderwerp ook zijn mag, in zijn vermogen om de taal te doen zingen.’ (Trouw)
‘En mooie gedichten schrijft hij. Slory's ontwikkeling valt goed af te lezen uit deze door Michiel van Kempen voorbeeldig samengestelde bloemlezing. Van de strijdbare poëzie uit de jaren zestig naar “poesie pure”. Dat levert gedichten op, die verdomd als het niet waar is, de speelsheid van Van Ostayen combineren met de natuurbeleving van Gezelle.’ (VPRO Radio)
[ achterplat]
LANDMETEN is een bundeling van verhalen, die men zou kunnen lezen als hoofdstukken in een ‘roman over een land aan gruzelementen’ - Suriname. In sterke, soms schokkende beelden toont Winston Leeflang ons de klaarblijkelijke onontkoombaarheid van wat er in Suriname is misgegaan en misgaat.
De schrijver heeft niet gekozen voor één invalshoek, zelfs niet voor één genre of één stijl, maar voor een kaleidoscopische opzet waarbij het vooral de sfeer is die deze verhalen samenbindt, een sfeer van passiviteit, van gelatenheid, van niet zien wat men niet wil zien. In veel verhalen is de ik-figuur niet zozeer slachtoffer of dader, als wel de min of meer toevallige waarnemer, die verslag doet zonder werkelijk invloed op de gebeurtenissen te kunnen of te willen uitoefenen.
‘Buiten vroegen we ons af of wat we gezien hadden wel echt bestaan had. Waren we het slachtoffer van een collectieve hypnose geworden? We twijfelden. Dit kon niet bestaan hebben, mócht niet bestaan hebben. Als het bestaan had, dan slechts als het produkt van een gedegenereerde geest, van iets dat zo ver van ons af staat dat erover praten reeds duivels is.’
IN DE KNIPSCHEER