De knuppel in het doksenhok

Aangehouden wegens verduistering

Het tweede geval dat ik buiten mijn literaire boekje ben gegaan, deed zich nog niet zo lang geleden voor, althans een deel van de ontknoping van het drama. Op donderdag 27 maart kreeg ik een bericht thuis of ik de volgende dag om 08.30 uur op het politiebureau Nieuwe Haven wilde verschijnen. Ik toog ernaar toe en kreeg daar te horen dat ik aangeklaagd was wegens verduistering. Ik moest binnen x aantal uren verhoord worden, had recht op een advocaat etc. etc. Enfin, de soep werd niet zo heet gegeten als ze werd opgediend: de inspecteur Wolfram was een vriendelijk baasje en met het opmaken van proces verbaal was alles voorlopig geregeld. Waar ging het om? Op verzoek van het dagblad De West had ik het boek In het land van de overheerser van Gert Oostindie en Emy Maduro besproken. Een hele klus: veel leeswerk over de Surinamers en Antillianen in Nederland, moeilijk samen te vatten en te beoordelen, een fors stuk schrijven en uittypen en dat alles voor 5 tientjes plus een boek. Maar goed, de redaktie had me al eerder om een recensie verzocht en ik wilde niet weigeren, de bespreking verscheen. Een week na de verschijning van het krantestuk vroeg de redaktie het boek terug.

[p. 28]

Dat had ik nog nooit meegemaakt: een recensent die zijn bespreekexemplaar moet inleveren. Hadden ze me dat van tevoren gezegd, dan had ik de klus geweigerd. Nu had ik het boek uitgeleend op het moment dat het werd teruggevraagd, maar later heb ik teruggave geweigerd, uit principe. Een recensent die zijn werk goed wil doen, moet beschikken over de eerder door hem besproken boeken. Waarom precies, dat zal ik later nog uitleggen, want de zaak is nog niet voorgekomen en ik wil nu niet mijn kruit verschieten. Het wordt hoe dan ook een curieus proces met als inzet de ernst van de literatuurkritiek, en een boek van nauwelijks 25 Surinaamse guldens.