Het wondere lied

[p. 41]

Sonnetten en Liederen.

[p. 43]

Eigen licht.

Als ik mij wentel in de overmacht
Van 't eigen licht en met de glansen speel,
Die ik mij schiep tot wonderschoon geheel....
Tot meer geheelen van steeds grooter pracht....

Als ik mij zelven in die pracht verdeel,
Zóó dat mijn weze' in elk dier glansen lacht
Dan ben ik grooter dan een sterrenacht....
Want iedre glans is lijk sterr'nachten veel....

En ik vergeet de naaktheid - om mij heen -
Van wat men leven noemt, doch sterven is;
En aan mijn grootheid is slechts één gemis,

Dat ik die pracht genieten moet alléén,
Terwijl milliarden in een duisternis
Dolen voor eeuwig onder veel geween....