Het wondere lied

[p. 35]

Droomtoover.

Ik weet niet, wat de wolken gindsch beduiden

Bij 't roode dalen van den zonnebol:

Zij doen mij denke' aan roos-oogige bruiden,

Aan 't wezen van een schemer, wondervol....

Ik weet niet, of dat wonder schemerwezen

Mij zelven is en of ik uitgebreid

Lig op de gouwen, uit de kim gerezen

Als een carmijn-in-gouden heerlijkheid....

Ik weet niet, of die zonne wel zal dalen

En of ik met haar pracht zal ondergaan;

Of ik niet ben de geest van hare stralen,

Gespreid als vleugels van een glansenzwaan....

[p. 36]

 

Ik weet niet, of er nog een uur kan komen

 

Na deze stonde wondervolle pracht,

 

En of die zon niet ondergaat in droomen;

 

Of zij niet door een droom werd voortgebracht...

 

 

 

Zal op dees droom van zon een droom van sterren

 

Volgen, waarna een droom van duisternis?

 

Ik weet het niet. 't Is of die pracht daar verre

 

En in mijn geest gelijk aan 't tanen is....

 

 

 

Het zoet gevoel van droomen, die bekoren

 

Door gouden pracht of door hun innigheid,

 

Gaat in mijn ziel, als in de lucht verloren

 

De schoone glans in duisteringen.... wijd....

 

 

 

Bestond die zon en 't uur waarin zij onder

 

In 't Westen ging, of was dat al een lied,

 

Dat 'k zong in droomen aan een wezen wonder?

 

Kan 't zijn? kan 't niet zien?? kon 't???

 

Ik weet het niet....