Verzameld werk. Deel 3

Wijding

De klokken malen in de wijde luchten
Het kruid van Christus voor het hooge feest.
En door den geur der forsch geplette vruchten
Bloeit nu mijn borst zoo breed en onbevreesd.

Ik kan die zware roken nauw bevatten
En sta te peinzen, hoe van dit geweld
Ik drinken zal den wijn van de innge schatten
En rijzen naar den hemel als een held.

Ik grijp de wolken waar het licht komt zoomen
En plooi ze rond mijn roode schouders ssam.
Nu uit den klokkenmolen geur blijft stroomen
Vraag ik de zon haar eeuwgen gouden naam.

En met haar letters voor mijn hoofd gedreven,
Jaag ik de twijfels weg van eigen nacht,
Tot voor mijn oogen, stralende ik zie beven
Den spiegel, waar Gods ziel verliefd in lacht.